Αναρτήσεις
«Χρειαζόμαστε (ιδιωτική) εκπαίδευση;»
Ο ελαφρώς
παραποιημένος τίτλος του άρθρου του βουλευτή της ΝΔ και τέως πρύτανη του
(Δημόσιου) Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Θ. Φορτσάκη, στην Καθημερινή της Κυριακής
(7-8-2016) αποδίδει με περισσότερη ειλικρίνεια, πιστεύουμε, το ιδεολογικό πεδίο
εντός του οποίου επιχειρείται από τους γνωστούς κύκλους που ήταν στα πράγματα
την δεκαετία 2010 - 2014 ο σχεδιασμός
της απορρύθμισης όχι μόνο της ιδιωτικής, αλλά και της δημόσιας εκπαίδευσης: η
εκπαίδευση είναι ένα τεραίν αγοροπωλησίας εμπορευμάτων που η αξία τους
καθορίζεται από την ελεύθερη αγορά και προσφέρονται έναντι τιμήματος στον
«καθένα», ανάλογα με την αγοραστική του δύναμη.
Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Οι συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της
ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας, της προστασίας και
ενίσχυσης των αδυνάτων βγαίνουν από το κάδρο σαν απόηχοι μιας περιόδου που
παρήλθε, εντός ενός παρόντος που το κέρδος και η κατίσχυση του δυνατότερου
αποτελούν την βασική μελωδική γραμμή του έργου.
Ας δούμε λεπτομερώς
τις «προτάσεις προς συζήτηση» του κ. Φορτσάκη:
Α. Η Πολιτεία δεν
πρέπει να ελέγχει ποιος εργάζεται στην ιδιωτική εκπαίδευση, πιθανώς μόνο όσους
η ίδια απασχολεί ως εργοδότρια στην δημόσια εκπαίδευση. Τον έλεγχο, υπονοεί,
ότι θα τον κάνουν επαγγελματικές ενώσεις (!) εκπαιδευτικών, όπως των δικηγόρων,
των μηχανικών, των γιατρών κλπ. Το καινοτόμο της πρότασης εξαντλείται στην
παντελή απουσία καινοτομίας δια της μεταθέσεως του ρόλου της Πολιτείας σε
ιδιώτες: το γεγονός ότι για πολλές δεκαετίες η λήψη πανεπιστημιακού τίτλου
σπουδών έδινε και δίνει επαγγελματικά δικαιώματα σε όσους πτυχιούχους επέλεγαν
την εκπαιδευτική καριέρα πρέπει να σταματήσει και να αντικατασταθεί από
πανελλήνιες ομοσπονδίες φιλολόγων, μαθηματικών, θεολόγων κλπ. που (έναντι εξετάσεων
ή άλλων περιόδων δοκιμής) θα πιστοποιούν αν κάποιος μπορεί να γίνει
εκπαιδευτικός. Έτσι, ο δημόσιος, θεσμικός, δημοκρατικά νομιμοποιημένος και
συνταγματικά κατοχυρωμένος ρόλος του Υπουργείου Παιδείας (αλλά και κάθε
Υπουργείου) καταργείται και οι εξουσίες του μεταβιβάζονται σε ανεξέλεγκτους,
ημιδιαφανείς, ομοιοεπαγγελματικούς φορείς που με περισσότερη γραφειοκρατία,
λιγότερη διαφάνεια και πολλή μαύρη εργασία (αν λάβουμε υπόψιν τους ασκούμενους
δικηγόρους) θα αφαιρούν ένα μεγάλο τμήμα της δημόσιας σφαίρας από την Πολιτεία.
Το μεγάλο χτύπημα για τη μείωσης του Κράτους υπέρ της Αγοράς θα έχει γίνει.
Β. Τα ιδιωτικά
εκπαιδευτήρια, μόνα τους, χωρίς καμία πιστοποίηση παιδαγωγικών ή άλλων
κριτηρίων, χωρίς την υποστήριξη φορέων με πείρα στα εκπαιδευτικά και κοινωνικά
πράγματα και κυρίως χωρίς να λογοδοτούν σε καμία αρχή της Πολιτείας, αφού αυτή
ήδη στην παράγραφο Α έχει αποκοπεί από τα τεκταινόμενα, θα αξιολογούν τους
εκπαιδευτικούς τους με «κριτήρια που τα ίδια θα θεσπίζουν» : ύψος, βάρος,
ηλικία, δυνατότητες στην οσφυοκαμψία, εργασία τα Σαββατοκύριακα, αποδοχή
μείωσης μισθού χωρίς αντίρρηση, βαθμολόγησης χωρίς αντιρρήσεις, παραποίησης
στοιχείων, παραίτησης από τα συνδικαλιστικά δικαιώματα κλπ.
Γ. Οι απολύσεις
πρέπει να «είναι αιτιολογημένες και όχι αυθαίρετες», αλλά χωρίς τον εποπτικό
ρόλο του ΥΠΕΘ. Αυθαίρετες, δηλαδή, με αιτιολόγηση που θα την συντάσσει ο
ιδιοκτήτης, κατόπιν συνομιλίας με τον εαυτό του, και ο εκπαιδευτικός θα
δικαιώνεται στα δικαστήρια μετά από 5 χρόνια ανεργίας, αλλά και πάλι δεν θα τον
προσλαμβάνουν με τις γνωστές δικαιολογίες ενός εμπόρου που
δεν δέχεται επιστροφές.
Δ. Στο σημείο αυτό
ο κ. Φορτσάκης ή δεν διάβασε το σ/ν ή σκοπίμως κάνει χρήση των κακότεχνων
επιχειρημάτων του ΣΙΕΙΕ. Με το σχέδιο νόμου ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ όλες οι πρόσθετες
δράσεις των ιδιωτικών σχολείων. Η διαφορά με το παρελθόν είναι ότι θα
δηλώνονται, και άρα θα γνωρίζουν οι γονείς για ποιο πράγμα πληρώνουν, αν
φορολογείται νομίμως το σχολείο, ποια τα τυπικά προσόντα και η παιδαγωγική
κατάρτιση του διδάσκοντος.
Ε. Τα περί
ανεξάρτητης αρχής αδειοδότησης και ελέγχου των σχολείων αποτελεί υπεκφυγή για
να κρυφθούν τα πάμπολλα εκπαιδευτήρια που λειτουργούν παρανόμως, χωρίς
ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, με σοβαρότατες παραβιάσεις των κανόνων
ασφαλείας και των κτιριακών υποδομών, με απλήρωτους για πολλούς μήνες
εκπαιδευτικούς. Τα «εκπαιδευτήρια» αυτά έχουν τύχει μιας ιδιότυπης ασυλίας από
όλες τις κυβερνήσεις και προσβάλουν βάναυσα τον πολύφερνο «υγιή ανταγωνισμό».
ΣΤ. Το voucherχωρίς προσχήματα. Η
αποτυχημένη ακόμη και στις ΗΠΑ πρακτική διάλυσης της εκπαίδευσης εμφανίζεται ως
λύση οικονομικής ενίσχυσης των σχολαρχών και ως μήτρα κατάργησης του ρόλου το
κράτους στην εποπτεία της Παιδείας εν γένει (βλ. Α).
Ζ. Κατάργηση του
σχολείου στα δύο τελευταία λυκειακά έτη με την εισαγωγή του ΙΒ. Γιατί; Το
πουλάνε καλά κάποια ιδιωτικά σχολεία με αμφίβολα αποτελέσματα, πολλά λεφτά και
ξένη εποπτεία. Αφού το κάνουν, λοιπόν, οι σχολάρχες, θα είναι καλό.
Η. Τα ΣΔΙΤ στην
εκπαίδευση. Πολλή χρηματοδότηση, εργολαβική «κατασκευή», κατώτερη ποιότητα,
κέρδη για τον εργολάβο, βλάβη για την κοινωνία.
Οι ιδιωτικοί
εκπαιδευτικοί ελπίζουμε να πείσουμε ότι οι προτάσεις αυτές είναι μια βαθύτατα
οπισθοδρομική για την κοινωνία και τους μαθητές νεοφιλελεύθερη ατζέντα που σε
κάθε της γραμμή φέρνει βλάβη στο αγαθό της Εκπαίδευσης και που, όσο το Σύνταγμά
μας είναι σε ισχύ, είναι ξεκάθαρα αντισυνταγματική. Και επειδή εμείς τηρούμε το
Σύνταγμα και τους νόμους, θα την πολεμήσουμε ως ξένο σώμα για την Πολιτεία και
την Δημοκρατία μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΕΛΕΚΟΣ
ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΣΙΕΛΒΕ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου