Σ.Ι.Ε.Λ.Β.Ε.

Ο Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Γ. Μπαμπινιώτης ραπίζεται από την ελληνική δικαιοσύνη για τρίτη φορά, διότι όχι μόνο απέλυσε παράνομα εκπαιδευτικό που ήταν έγκυος, αλλά μέχρι την απόλυσή της την απασχολούσε εν αγνοία της με παράνομες μονοετείς συμβάσεις ως δήθεν αναπληρώτρια, αν και δεν αναπλήρωνε κανέναν καθώς κάλυπτε οργανική θέση στο σχολείο της!
Δυστυχώς, ο φαρισαϊσμός δεν έχει όριο…. Τις τελευταίες ημέρες ο κ. Μπαμπινιώτης περιοδεύει τα συστημικά πάνελ και εξαπολύει μύδρους κατά του Υπουργείου Παιδείας για την επιλογή των σημαιοφόρων στην παρέλαση επικαλούμενος (όπως και κάποιοι άλλοι) την αριστεία. Εμείς, βέβαια, γνωρίζουμε την αιτία της οργής του. Με τις τελευταίες νομοθετικές παρεμβάσεις στην ιδιωτική εκπαίδευση όλα τα ιδιωτικά σχολεία, όπως βέβαια και τα Αρσάκεια Σχολεία, δεν μπορούν πλέον να λειτουργούν άναρχα και ασύδοτα, με την καταπάτηση της εκπαιδευτικής και της εργατικής νομοθεσίας, όπως συνέβαινε την πενταετία 2010-2015.
Για να δούμε όμως λίγο τη δράση «αριστείας» του κ. Μπαμπινιώτη στην ιδιωτική εκπαίδευση.
ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΤΩΝ ΑΡΣΑΚΕΙΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Η συνάδελφος Ε.Δ. υπηρετούσε ως καθηγήτρια στα Αρσάκεια Σχολεία από τον Σεπτέμβριο του 2007 έως τον Ιούνιο του 2010 (για 3 χρόνια), οπότε και της ανακοινώθηκε αιφνιδίως η απόλυσή της, ενώ μάλιστα ήταν έγκυος! Όταν μετά την απόλυσή της προσπάθησε να προσληφθεί στη δημόσια εκπαίδευση ως αναπληρώτρια, αξιοποιώντας τις σχετικές διατάξεις που της έδιναν τέτοια δυνατότητα (τουλάχιστον 2ετή υπηρεσία), διαπιστώθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου ότι τα διοριστήριά της ήταν παράνομα (3 μονοετείς δήθεν αναπληρώσεις, χωρίς να αναπληρώνει κανέναν), εν αγνοία της!
Γι’ αυτούς τους λόγους προσέφυγε στα αστικά δικαστήρια προκειμένου να ακυρώσει την παράνομη απόλυσή της και να επαναπροσληφθεί και στα διοικητικά προκειμένου να αποκαταστήσει τα διοριστήριά της.
Μετά από 5ετή τιτάνιο αγώνα, άνεργη με ένα μικρό παιδί, δικαιώθηκε τόσο από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με την απόφαση 567/2014, όσο και από το Πρωτοδικείο Αθηνών με την απόφαση 433/2015. Παρόλα αυτά, δημιουργήθηκαν αρκετά προσκόμματα στην εκτέλεση της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου (για την αποκατάσταση των διοριστηρίων της), ενώ η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία άσκησε έφεση επί της απόφασης 433/2015 που ακύρωνε της απόλυση και διέτασσε την επαναπρόσληψη της εκπαιδευτικού.
Χρειάστηκαν άλλα δύο χρόνια δικαστικών αγώνων ώστε τελικά το Εφετείο Αθηνών με την απόφαση 3270/30-6-2017(δείτε εδώ) να απορρίψει την έφεση της Φιλεκπαιδευτικής και να δικαιώσει πανηγυρικά τη συνάδελφο. Η Φιλεκπαιδευτική του κ. Μπαμπινιώτη αναγκάστηκε να δεχτεί τις υπηρεσίες της, καθώς η απόλυσή της κρίθηκε παράνομη και άκυρη και ήδη η συνάδελφος αναλαμβάνει υπηρεσία στο σχολείο της. Οφείλουμε εδώ να σημειώσουμε ότι ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης της συναδέλφου σε κάθε δικαστική διαδικασία.
Πρόκειται για μια τεράστια νίκη του κόσμου της εργασίας ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Κι όλα αυτά σε ένα σχολείο που θεωρείται ισότιμο των δημοσίων, σε ένα σχολείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Πρόκειται, επίσης, για κόλαφο στους λίγους (ευτυχώς) δημόσιους «λειτουργούς» σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης που ενέκριναν τις παράνομες πράξεις Μπαμπινιώτη και δεν δίσταζαν να εγκρίνουν παράνομα διοριστήρια προκειμένου να κάνουν το χατίρι του αμύντορα της εκπαιδευτικής …αριστείας…
Ο «ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ» ΤΗΣ …ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ…
Σε μια πράξη επιβράβευσης της …επιχειρηματικής «αριστείας» το 2012 η τότε κυβέρνηση αποφάσισε να τοποθετήσει τον κ. Μπαμπινιώτη στη θέση του Υπουργού Παιδείας προβάλλοντας το ακαδημαϊκό του προφίλ, αλλά «ξεχνώντας» ότι ήταν ταυτόχρονα επικεφαλής 29 ιδιωτικών σχολείων. Ο Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Στο σύντομο χρονικό διάστημα που διήρκεσε η θητεία του ως Υπουργού Παιδείας, προσπάθησε να εξασφαλίσει εκατομμύρια ευρώ για τους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης. Πιο συγκεκριμένα ο κ. Μπαμπινιώτης ως Υπουργός Παιδείας λειτούργησε ως ιδιοκτήτης ιδιωτικού σχολείου, ικανοποιώντας τα ρουσφέτια του Συνδέσμου των σχολαρχών και στρεφόμενος εναντίον των ιδιωτικών εκπαιδευτικών:
• Η έκδοση και αποδοχή της γνωμοδότησης 214/2012 του ΝΣΚ με την οποία έκανε ένα δώρο 32 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως στους σχολάρχες και αφαίρεσε 27 εκατομμύρια ευρώ από τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, αλλά και 20 εκατομμύρια από τα ασφαλιστικά τους ταμεία. Την εν λόγω γνωμοδότηση την παράγγειλε, την εξέδωσε και την υπέγραψε ο ίδιος την τελευταία κυριολεκτικά ημέρα της θητείας του, λίγες ώρες πριν διαλυθεί η Βουλή το Μάιο του 2012!
Οι απίστευτες παρατυπίες κατά την υπηρεσιακή διακίνηση της σχετικής γνωμοδότησης υποχρέωσαν την ΟΙΕΛΕ να υποβάλει μηνυτήρια αναφορά κατά του κ. Μπαμπινιώτη και κατά παντός υπευθύνου για πιθανή παραποίηση δημόσιου εγγράφου, ψευδή βεβαίωση και παράβαση καθήκοντος.
Το καλύτερο, βέβαια, είναι ότι ο επικεφαλής του Συμβουλίου που συνέταξε τη γνωμοδότηση, (προφανώς επειδή αρίστευσε στα «καθήκοντά» του εκδίδοντας νομικό κείμενο που «εξυπηρετούσε» τον τότε Υπουργό Παιδείας) βρέθηκε ξαφνικά μετά από λίγο καιρό στο ΔΣ της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας.
• Επιχείρησε τρις να προωθήσει τροπολογία στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Υπουργός Παιδείας, με την οποία απελευθερώνονταν οι απολύσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και αποσυρόταν η κρατική εποπτεία από την ιδιωτική εκπαίδευση. Η τροπολογία αυτή τελικά δεν ψηφίστηκε και αποσύρθηκε ύστερα από παρεμβάσεις των πολιτικών κομμάτων και υπό την κατακραυγή της κοινωνίας.
Αυτό ήταν όλο κι όλο το νομοθετικό «έργο» του κ. Μπαμπινιώτη στην ιδιωτική εκπαίδευση…. Μια διευθέτηση εις βάρος των εργαζόμενων…
ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ κ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ
Έχουμε πολλάκις προκαλέσει τον κ. Μπαμπινιώτη σε δημόσιο διάλογο, προκειμένου να απολογηθεί για όσα του καταμαρτυρούμε σχετικά με τη δράση του στην Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. Όμως ο κ. Μπαμπινιώτης προτιμά το μονόλογο στα γνωστά «στασίδια» ενημέρωσης, όπου ακούγεται μόνο η δική του φωνή και από όπου εξαπολύει, χωρίς ίχνος επιχειρήματος, τις γνωστές ύβρεις εναντίον των κακών «συνδικαλιστών» (ενώ το 2009 επαινούσε την ΟΙΕΛΕ για τις εμπεριστατωμένες θέσεις της στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία…)
Τον προκαλούμε και πάλι. Έχει το θάρρος δημόσια να αντιπαρατεθεί μαζί μας και να δώσει λόγο για τα έργα και τις ημέρες του, όχι ως καταξιωμένου ακαδημαϊκού (όπου εμείς δεν μπορούμε να τον κρίνουμε), αλλά στην ιδιωτική εκπαίδευση;