Σ.Ι.Ε.Λ.Β.Ε.

Η ΟΙΕΛΕ και ο ΣΙΕΛΒΕ συμμετέχουν στην απεργία των συνδικάτων της 9^ης Απριλίου που έχει ως κύριο στόχο να καταδείξει τις τραγικές συνθήκες εργασίας και αμοιβής των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας. Ιδίως στην ιδιωτική εκπαίδευση, την ώρα που χρυσοφόρα funds επενδύουν εκατομμύρια, που έχουμε έκρηξη εγγραφών μαθητών και ίδρυση νέων σχολείων ή επέκταση παλαιών, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δουλεύουν σε ολοένα και δυσκολότερες συνθήκες  χωρίς ουσιαστική αύξηση των αποδοχών τους, παρά μόνο την ελάχιστη αύξηση των περίπου 50 ευρώ στο μηνιαίο μισθό (για τους εργαζόμενους στα σχολεία) και των περίπου 2 ευρώ την ώρα (για τους εργαζόμενους στη μη τυπική εκπαίδευση). Μια αύξηση που δεν μπορεί παρά να καλύψει ένα ελάχιστο τμήμα της ακρίβειας και της στεγαστικής κρίσης που κατατρώγουν τα εισοδήματα των εργαζόμενων.

Δεν αντέχουμε άλλο…

Κάποιοι επιχειρούν να μας πείσουν ότι η χώρα είναι ισχυρή οικονομικά, με τους δείκτες να ευημερούν και την φτώχεια να είναι …φαντασιακή (όπως με θράσος δήλωσε Υπουργός της κυβέρνησης). Η αλήθεια είναι όμως εντελώς διαφορετική:

• Είμαστε προτελευταίοι στην ΕΕ σε αγοραστική δύναμη
• Η πλειονότητα των εργαζόμενων δαπανά περίπου το 40% του εισοδήματός τους σε έξοδα στέγης και θέρμανσης
• Σχεδόν σε όλα τα είδη που συγκροτούν το Γενικό Δείκτη Καταναλωτή, η αύξηση τιμών από το 2020 μέχρι σήμερα είναι διψήφια σε ποσοστό

Οι αυξήσεις στους μισθούς είναι «ασπιρίνες» χωρίς αντίκρισμα. Οι εργαζόμενοι αγοράζουν περίπου 10% λιγότερα προϊόντα από όσα αγόραζαν το 2019! Διόλου τυχαία, την ώρα που οι πραγματικοί μισθοί μειώνονται και το κόστος ζωής καλπάζει, οι ελληνικές εταιρείες αναφέρουν αύξηση τζίρου 17,8%  και μεικτό περιθώριο κέρδους 15,8%, όταν ο παγκόσμιος μέσος όρος ήταν 11,6% και 10,8% αντίστοιχα!

Ποια είναι η κατάσταση στην ιδιωτική εκπαίδευση;

Ιδιωτικά σχολεία

Τα ιδιωτικά σχολεία αυτή τη στιγμή διανύουν χρυσή περίοδο με εκρηκτική αύξηση εγγραφών λόγω της υποχρηματοδότησης και υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα έχει στηθεί γύρω από πολλά σχολεία ένας χορός εκατομμυρίων από ξένα funds και εφοπλιστικά κεφάλαια. Η ευημερία των ιδιωτικών σχολείων όμως δεν φθάνει ποτέ στις τσέπες των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Οι γλίσχρες αυξήσεις που το κράτος δίνει δεν φθάνουν να καλύψουν παρά ελάχιστο τμήμα της δραματικής μείωσης του περίπου 40% των μισθών μας με την ένταξη στο Ενιαίο Μισθολόγιο το 2012. Αποτέλεσμα της τρομακτικής αυτής περικοπής ήταν να κερδίσουν οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, χρήματα που έχασαν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί και τα δημόσια ταμεία. Κι όχι μόνο οι διοικήσεις των περισσότερων σχολείων δεν δίνουν οικονομικά κίνητρα, αλλά ταυτόχρονα πιέζουν για ακόμη περισσότερη δουλειά, συχνά εκτός ωραρίου και χωρίς αμοιβή! Οι συνθήκες εργασίας σε πολλά ιδιωτικά σχολεία, ιδίως νηπιαγωγεία, είναι πλέον αφόρητες!

Δεν πάει άλλο!

Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί αρνούμαστε να είμαστε το πιο χαμηλά αμειβόμενο εκπαιδευτικό προσωπικό στην Ε.Ε. Αρνούμαστε τη ζωή της φτώχειας, της υποβάθμισης του ρόλου μας, της ογκούμενης εργασιακής εκμετάλλευσης. Ζητούμε:

• Επαναφορά των μισθών μας στο επίπεδο του 2012, επαναφορά του 13^ου και του 14^ου μισθού στα ιδιωτικά σχολεία!
• Αποκατάσταση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ώστε να διεκδικήσουμε καλύτερες αμοιβές για τους συναδέλφους μας σε Φροντιστήρια και σε Κέντρα Ξένων Γλωσσών!
•  Ισοτίμηση των αμοιβών των εκπαιδευτικών στα Δημόσια ΙΕΚ με αυτές των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά ΙΕΚ!
• Ζητούμε να ζούμε και να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια!

(Διαβάστε ΕΔΩ το πλήρες πλαίσιο αιτημάτων της ΟΙΕΛΕ)

 Συγκλονιστικά είναι τα ευρήματα της έρευνας του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ σε συνεργασία με την εταιρεία Alco. Σε δείγμα 1500 ατόμων (με περιθώριο στατιστικού σφάλματος περίπου 2,5%) οι εργαζόμενοι περιγράφουν με μελανά χρώματα την οικονομική τους κατάσταση και τις συνθήκες ζωής τους, απαιτώντας σε συντριπτικό ποσοστό (περίπου 85%) την επαναφορά ενός δημοκρατικού και δίκαιου πλαισίου ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Ποια είναι τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας:

• Οι εργαζόμενοι στη συντριπτική τους πλειονότητα (86%) υποστηρίζουν την καθολική κάλυψη όλων των εργαζομένων και την υποχρεωτική ισχύ για όλες τις επιχειρήσεις των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Παράλληλα, το 83% θεωρεί ότι οι συλλογικές συμβάσεις αποτελούν σημαντικό παράγοντα προστασίας των εργαζόμενων και επίτευξης ισότιμων συνθηκών εργασίας.
• Λιγότερο από ένας στους τρεις εργαζομένους (29%) που ερωτήθηκαν δηλώνει ότι καλύπτεται από κάποια μορφή συλλογικής σύμβασης στην εργασία του. Επιβεβαιώνεται έτσι για ακόμη μια φορά η παγίωση της τάσης που κατατάσσει την χώρα μας στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ-27 σε ό,τι αφορά τα ποσοστά κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις.
• Σε ό,τι αφορά το μηνιαίο εισόδημα μόλις το 40% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι ο μισθός του επαρκεί για την κάλυψη των μηνιαίων εξόδων, ενώ το 88% δηλώνει ότι έχει μειώσει τις δαπάνες του σε βασικά ήδη διατροφής προκειμένου να ανταπεξέλθει. Παράλληλα, 7 στους 10 εργαζομένους (71% των ερωτηθέντων) δηλώνει ότι είτε χρησιμοποιεί μέρος των αποταμιεύσεων του (34%), είτε ότι δεν διαθέτει καθόλου αποταμιεύσεις (37%), προκειμένου να αντιμετωπίσει τα έξοδα του μήνα.
• Σχεδόν 6 στους 10 εργαζόμενους (58%) που ενοικιάζουν κατοικία, ξοδεύουν πάνω από το 40% του μηνιαίου εισοδήματός του σε δαπάνες ενοικίου, και θέρμανσης. Την ίδια ώρα σχεδόν 1 στους 2 εργαζομένους με ιδιόκτητη κατοικία ξοδεύει πάνω από το 20% του μηνιαίου εισοδήματός του για αποπληρωμή στεγαστικών δανείων και θέρμανση.
• Σε ό,τι αφορά τους μισθούς, το 43% των εργαζομένων δηλώνει ότι έλαβε αύξηση το 2024, ποσοστό που σε σημαντικό βαθμό συμπίπτει με το ποσοστό των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. Tο 57% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν είχε καμιά αύξηση στο ύψος του μισθού του.
• Τέλος, σε ό,τι αφορά τον χρόνο εργασίας, το 40% δηλώνει ότι εργάζεται πέρα του προβλεπόμενου χρόνου εργασίας και μάλιστα το 43% υπερβαίνει τις τέσσερις ώρες σε εβδομαδιαία βάση. Την ίδια ώρα περίπου 1 στους 3 εργαζομένους (36%) δηλώνει ότι δεν αμείβεται για τις πρόσθετες ώρες εργασίας του.

Τα ευρήματα της έρευνας τυο ΙΝΕ-ΓΣΕΕ αποδεικνύουν ότι η εικόνα της ευημερούσας χώρας με ισχυρή ανάπτυξη που κάποιοι προσπαθούν να φιλοτεχνήσουν, είναι πλαστή. Τα νούμερα καταδεικνύουν ότι η φτώχεια δεν είναι φαντασιακή (όπως κάποιος Υπουργός πρόσφατα ισχυρίστηκε σε τηλεοπτική του εμφάνιση), αλλά πραγματική. Οι απαντήσεις της μεγάλης πλειονότητας των ερωτώμενων παραπέμπουν όχι στην ελληνική κοινωνία του 2025, αλλά στην κοινωνία των πρώτων δεκαετιών μετά τον πόλεμο. Είναι φανερό ότι οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο και δεν δέχονται τα όποια οικονομικά πλεονάσματα της χώρας να καταλήγουν σε ελάχιστες τσέπες.

Η απαίτηση του κόσμου της μισθωτής εργασίας είναι σαφής. Οι πενιχρές αυξήσεις των μισθών δεν επαρκούν. Συλλογικές συμβάσεις εδώ και τώρα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας. Για το λόγο αυτό, η συμμετοχή μας στην απεργία των συνδικάτων στις 9 Απριλίου είναι κρίσιμη.

Τι ζητάμε:

• την επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και του προσδιορισμού του κατώτατου μισθού από τις τριτοβάθμιες οργανώσεις των εργαζομένων και των εργοδοτών∙
• την αποκατάσταση όλων των προτεραιοτήτων του συλλογικού εργατικού δικαίου με έμφαση στην επέκταση και καθολική ισχύ των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, την συρροή, την μετενέργεια κ.λ.π.
• την αύξηση μισθών, πέραν του κατώτατου μισθού, για την αξιοπρεπή διαβίωση των εργαζομένων∙
• την ουσιαστική παρέμβαση στο ζήτημα της κοινωνικής κατοικίας μέσω ολοκληρωμένων πολιτικών αύξησης της προσφοράς κατοικιών για τους εργαζόμενους.

Δείτε εδώ το σύνολο της έρευνας

Το αίτημα για Δικαιοσύνη και η αγανάκτηση για την επιχειρούμενη συγκάλυψη συντάραξε όλη την πόλη. Από πολύ νωρίς, χιλιάδες κόσμου συνέρρεαν στο κέντρο της πόλης, κυρίως με τα πόδια, και πύκνωναν όσο περνούσε η ώρα το ποτάμι της διαμαρτυρίας σε όλους τους δρόμους (Εγνατία, Αριστοτέλους, Τσιμισκή, Βενιζέλου, Μοναστηρίου κ.α.). 

Ανάμεσά τους εκατοντάδες ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί που απήργησαν πιο μαζικά από κάθε άλλη φορά, μαθητές και γονείς.

Ομόφωνα το ΔΣ της ΟΙΕΛΕ αποφάσισε εχθές την προκήρυξη 24ωρης απεργίας για την Παρασκευή, 28/2, ημέρα που συμπληρώνονται δύο έτη από την εθνική τραγωδία των Τεμπών. Μια τραγωδία που ανέδειξε τις διαχρονικές πληγές του ελληνικού κράτους: κυνισμός και αδιαφορία της εξουσίας, διάτρητοι θεσμοί, αδιαφάνεια, ευνοιοκρατία, διαφθορά, παρακμή του κομματικού συστήματος, εκποίηση των δημόσιων αγαθών. Μια τραγωδία που αφύπνισε κάθε πολίτη, ο οποίος ανεξαρτήτως πολιτικής ένταξης, ζητά πλέον περισσότερο «οξυγόνο», που ζητά ένα διαφορετικό μέλλον για παιδιά του, για το αύριο της κοινωνίας!

Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις  σε όλη τη χώρα απέδειξαν ότι η υποβόσκουσα κοινωνική οργή ξεσπά. Οι πολίτες ζητούν να λειτουργήσει επιτέλους το κράτος δικαίου. Να μην υπάρξει άλλη συγκάλυψη, να πέσει φως παντού και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. Και, φυσικά, να προστατευθεί το δημόσιο αγαθό των μεταφορών με ενίσχυση του δημόσιου ελέγχου και ενεργή συμμετοχή των εκπροσώπων των εργαζόμενων. Για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα, για να φτάνει κάθε νέο παιδί με ασφάλεια στον προορισμό του.

Η συγκέντρωσή μας στην Θεσσαλονίκη θα γίνει στις 11:00, στο Άγαλμα Βενιζέλου, όπου καλεί και ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών 2023.

Ενημερώνουμε, τέλος, για δύο πρωτοβουλίες που σχετίζονται με την Τραγωδία των Τεμπών. Το παράρτημα του ΣΙΕΛΒΕ στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή διοργανώνει λογοτεχνικό διαγωνισμό μαθητών με τίτλο «Χωρίς Οξυγόνο» (λεπτομέρειες θα παρουσιάσουμε τις επόμενες ημέρες). Επίσης, η ΟΙΕΛΕ σε συνεργασία με τον ΣΙΕΛΒΕ θα διοργανώσουν εικαστική έκθεση μαθητών με θέμα τον τραγικό χαμό των νέων ανθρώπων στα Τέμπη.

«Σαρώνει» η εργασιακή εξουθένωση στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, με βάση τα στοιχεία έρευνας του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ

Πολύ ανησυχητικά είναι τα ευρήματα έρευνας του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ που σχετίζεται με την ποιότητα της εργασίας. H μεγάλη πλειονότητα των εργαζόμενων δηλώνει ότι υποφέρει από εργασιακή καταπόνηση και εξουθένωση και ότι η εργασία επιβαρύνει σοβαρά την υγεία τους. Σε συνδυασμό με τις χαμηλές αμοιβές, την εργασιακή επισφάλεια, τη χαμηλή προστασία για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζόμενων, φιλοτεχνείται μια δυστοπία στο χώρο της εργασίας.

Σημαντικό εύρημα για τον κλάδο μας είναι ότι οι εκπαιδευτικοί του ιδιωτικού τομέα σε ένα συντριπτικό ποσοστό 72% (4^οι στο σύνολο των κύριων επαγγελματικών κλάδων) δηλώνουν ότι επιστρέφουν από την εργασία τους εξουθενωμένοι. Επιβεβαιώνεται έτσι πλήρως η ΟΙΕΛΕ που μιλά για την εντατικοποίηση της εργασίας και την κακή ποιότητα των εργασιακών συνθηκών σε ιδιωτικά σχολεία, Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης, Κέντρα Ξένων Γλωσσών και ιδιωτικά ΣΑΕΚ (πρώην ΙΕΚ).

Η αντιμετώπιση της δύσκολης αυτής κατάστασης στην εργασία απαιτεί πολιτική βούληση. Για να αλλάξει ο νόμος για τα ιδιωτικά σχολεία που απορρυθμίζει πλήρως τις εργασιακές σχέσεις και έχει εκτοξεύσει την εργοδοτική αυθαιρεσία. Για να αποκατασταθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις που θα φέρουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και αμοιβής στους εκπαιδευτικούς της μη τυπικής ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Τα βασικά ευρήματα της έρευνας του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ

Η έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ δείχνει ότι το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, το οποίο στηρίζεται κυρίως σε εργασίες υψηλής έντασης και παρατεταμένα ωράρια, «δημιουργεί» εργαζόμενους που πληρώνουν βαρύ τίμημα για την υγεία τους. Αποτυπώνει, δε, με αποκαλυπτικό τρόπο τα τεράστια ζητήματα εργασιακής καταπόνησης και εξουθένωσης, αλλά και τα προβλήματα υγείας που προκαλούνται λόγω της δουλειάς τους στους Έλληνες εργαζόμενους. Χαρακτηριστικά:

• Το 47% δήλωσε ότι η εργασία του απαιτεί σημαντική σωματική καταπόνηση
• Το 74% δήλωσε ότι πάντα ή συχνά επιστρέφει από την εργασία νιώθοντας σωματική εξάντληση.
• Το 61% θεωρεί πως η εργασία έχει επηρεάσει τη σωματική τους υγεία.

Η εργασιακή καταπόνηση (επαναλαμβανόμενες κινήσεις, ορθοστασία, ανύψωση βαρών) απαντάται κυρίως σε επαγγέλματα που απαιτείται ένταση εργασίας (τουρισμός-επισιτισμός, μεταφορές και αποθήκευση, επισκευή μηχανημάτων, χονδρεμπόριο κα λιανεμπόριο) κι όχι τόσο σε επαγγέλματα «πνευματικής» εργασίας (επιστημονικά επαγγέλματα, επαγγέλματα υγείας και εκπαίδευση). Αντιθέτως, η εργασιακή εξουθένωση διαχέεται σχεδόν ισόποσα σε όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες, γεγονός που αποδεικνύει ότι η εργασιακή εκμετάλλευση λόγω του φιλεργοδοτικού νομοθετικού πλαισίου και η έλλειψη εποπτείας από την πολιτεία σαρώνει.

Συντριπτικό είναι το ποσοστό εργασιακής εξάντλησης των απασχολούμενων στα καταλύματα και την εστίαση, καθώς ανέρχεται στο 83%. Ακολουθούν με 76% οι εργαζόμενοι στο χονδρικό/λιανικό εμπόριο, στις επισκευές μηχανοκίνητων οχημάτων, καθώς και στον κλάδο των μεταφορών και της αποθήκευσης. Τέλος, εξάντληση μετά τη εργασία δηλώνει το 72% των εργαζομένων στις κατασκευές και στην εκπαίδευση.

Οι ερευνητές του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ τονίζουν στο εισαγωγικό σημείωμα της έρευνας:

«Κατά την άποψή μας, είναι επείγουσα πολιτική προτεραιότητα ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός νέου οράματος αειφόρου, δίκαιης και συμπεριληπτικής οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης για την Ελλάδα όπου οι εργαζόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν αξιοπρεπείς μισθούς, ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, καλύτερες συνθήκες ασφάλειας και υγείας στην εργασία και θεμελιωμένα δικαιώματα στον χώρο εργασίας τους.»

Δείτε ΕΔΩ το αναλυτικό κείμενο της έκθεσης.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΙΕΛΒΕ σάς ενημερώνει ότι την Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025, 18:00 – 21:00, στα γραφεία του ΣΙΕΛΒΕ (Λέοντος Σοφού 10, 5ος όροφος) θα βρίσκεται ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, Χριστόπουλος Γιώργος, για να ενημερώσει τους συναδέλφους αναφορικά με τις τρέχουσες εξελίξεις στον κλάδο και να απαντήσει σε πιθανά ερωτήματά τους.

Η παρουσία του προέδρου εντάσσεται στο πλαίσιο της περιοδείας κλιμακίου της ΟΙΕΛΕ και του ΣΙΕΛΒΕ σε ιδιωτικά σχολεία της Θεσσαλονίκης.

Είχαμε ενημερώσει στην αρχή του σχολικού έτους για την απόπειρα πολλών σχολείων, δυστυχώς, μεταξύ των οποίων κάποιων μεγάλων και επώνυμων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, να παραβιάσουν το νόμιμο ωράριο λειτουργίας και να επιβάλουν παράνομες υπερωρίες χωρίς καμιά αμοιβή, κυρίως σε «ανεπιθύμητους» εκπαιδευτικούς. Επειδή, δυστυχώς, κάποιοι «πονηροί» ιδιοκτήτες επιμένουν και κάποιοι (ευτυχώς λίγοι) κρατικοί επόπτες σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης κάνουν τα στραβά μάτια για ευνόητους λόγους, υποχρεωνόμαστε να αναφέρουμε τι προβλέπει η νομοθεσία αλλά και σχετική νομολογία του Αρείου Πάγου.

Τι αναφέρει λοιπόν η νομοθεσία; Το εργασιακό́ ωράριο των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ρυθμίζεται με την παρ. 8 του άρθρου 13 του ν. 1566/1985 (167 Α ́), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. Η διάταξη αναφέρει το εξής:

 «Το εργασιακό ωράριο των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ανέρχεται κατά μέγιστο όριο σε έξι (6) ώρες ημερησίως ή τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα.»

Ποια «πονηριά» μεταχειρίζονται κάποια ιδιωτικά σχολεία; Μεταφράζουν τη διάταξη «μαθηματικά», δηλ. ή ισχύει το ένα ή ισχύει το άλλο. Με τον τρόπο αυτό αναγκάζουν κάποιους εκπαιδευτικούς να εργάζονται τη μία ημέρα 8 ώρες (!) με την υπόσχεση ότι μια άλλη ημέρα της εβδομάδας δύο ώρες λιγότερο, ώστε να έχουμε μέσο όρο το …6ωρο! Συχνά, βέβαια, δεν τηρείται τίποτα από αυτά και οι εκπαιδευτικοί εργάζονται «επίσημα» 8 ώρες τη μία και 4 την άλλη συν κάποιες «αδήλωτες» ώρες που τις προσφέρουν οι συνάδελφοι «εθελοντικά», με την απειλή της απόλυσης. Δυστυχώς, με την ανοχή ορισμένων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, το ωράριο των ιδιωτικών εκπαιδευτικών έχει γίνει λάστιχο…

Τι ισχύει, λοιπόν, με το «ή 6 ώρες ημερησίως ή 30 ώρες την εβδομάδα»; Την ερμηνεία δίνει η υπ. Αριθμ. ΑΠ 252/2008 απόφαση του Άρειου Πάγου που αναφέρει ότι:

«Από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει ότι, οι εκπαιδευτικοί των πιο πάνω σχολείων είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν την εβδομάδα 24 ώρες διδακτικής εργασίας, στις οποίες περιλαμβάνονται και τα διαλείμματα, ή 6 ώρες εργασίας διδακτικής και εξωδιδακτικής την ημέρα ή 30 ώρες διδακτικής και εξωδιδακτικής εργασίας την εβδομάδα. Η υπέρβαση των ωρών αυτών απασχόλησης (δηλαδή των 24 ωρών διδακτικής απασχόλησης την εβδομάδα, των 6 ωρών διδακτικής και εξωδιδακτικής απασχόλησης την ήμερα κ α ι των 30 ωρών διδακτικής και εξωδιδακτικής απασχόλησης την εβδομάδα) χωρίς την τήρηση των νομίμων διατυπώσεων αποτελεί παράνομη υπερωρία. Στην εξωδιδακτική απασχόληση περιλαμβάνονται εκδρομές, περίπατοι και εφημερίες των εκπαιδευτικών.»

Σε αυτό το πνεύμα εντάσσεται και η υπ’ αριθμ. 97/2014 απόφαση Εφετείου Λαρίσης:

«Από τις πιο πάνω διατάξεις, σαφώς συνάγεται ότι οι απασχολούμενοι σε ιδιωτικά δημοτικά σχολεία δάσκαλοι απασχολούνται με το διδακτικό τους έργο και το συνδεόμενο με αυτό γενικότερο εκπαιδευτικό έργο που στις διατάξεις αυτές περιγράφεται, κατ’ ανώτατο όριο επί έξι (6) ώρες την ημέρα και τριάντα (30) την εβδομάδα»

(Για τη συλλογή των στοιχείων ευχαριστούμε θερμά τους συναδέλφους του ΣΚΦΕ και το νομικό γραφείο του κ. Α. Ρουπακιώτη που συνέδραμαν την προσπάθειά μας).

Η παρούσα ανακοίνωσή μας θα γνωστοποιηθεί στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, στην Διεύθυνση Β/μιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης και σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης στην Αττική που έχουν καταγραφεί οι παρανομίες. Προειδοποιούμε ότι η ΟΙΕΛΕ θα κινηθεί εναντίον ιδιοκτητών ή κρατικών «λειτουργών» που δεν τηρούν  το νόμο ή δεν ελέγχουν τους παραβάτες προκειμένου να τους «προστατεύσουν».

Καλούμε, τέλος, τους συναδέλφους να ενημερώνουν την ΟΙΕΛΕ και τον ΣΙΕΛΒΕ για τέτοιου τύπου παρανομίες. Τα σχολεία που παραβιάζουν τα ωράριο θα κοινοποιούνται δημόσια, για να διαπιστώνουν όλοι οι πολίτες, κυρίως δε οι γονείς που δαπανούν από το υστέρημά τους, το βαθμό της εκμετάλλευσης που υφίστανται οι εκπαιδευτικοί των παιδιών τους.