Θέμα : Απολύσεις ιδιωτικών εκπαιδευτικών
Μέσα στην δίνη της οικονομικής κρίσης είναι πολιτική επιλογή της τρόικας και της κυβέρνησης η συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και η αμφισβήτηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας.
Στην εκπαίδευση το Υπουργείο Παιδείας με το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο, στα πλαίσια του προγράμματος σταθερότητας, μειώνει δραματικά τους μόνιμους διορισμούς και αυξάνει την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα των αναπληρωτών και ωρομισθίων συναδέλφων υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα και την εκπαιδευτική λειτουργία. στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης το πολυνομοσχέδιο απελευθερώνει τις απολύσεις και θεσμοθετεί απολύσεις αναιτιολόγητες, άρα θεσπίζει το εργοδοτικό δικαίωμα εις βάρος των συναδέλφων.
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή του στην απελευθέρωση των απολύσεων στην ιδιωτική εκπαίδευση. Σε μια εποχή όπου όλοι μιλούν για «την παιδεία ως πρώτη προτεραιότητα», το δικαίωμα στη σταθερή εργασία, άρα το δικαίωμα του εκπαιδευτικού να εκτελεί απρόσκοπτα και με ελεύθερη συνείδηση τα καθήκοντά του, είναι αδιαπραγμάτευτο.
Τελικά πόσους εκπαιδευτικούς χρειαζόμαστε; Να συμφωνήσουμε ότι φέτος -λόγω εφαρμογής του Μνημονίου- θα είναι μια δύσκολη χρονιά. Πιθανώς η πιο δύσκολη από την έναρξη της ατέλειωτης αυτής μεταπολίτευσης. Αλλά και πέρυσι, όταν ήμασταν μες την τρελή χαρά και τις δαπάνες, πάλι το ίδιο σενάριο παίχτηκε. Η κυβέρνηση διόρισε 4.800 εκπαιδευτικούς (2.000 περισσότερους από φέτος). Τα συντεχνιακά σωματεία (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ) έσκουζαν ότι υποσκάπτεται η δωρεάν παιδεία. Ο Τύπος -πιστός στο δόγμα «του λαού τα ντέρτια λέω...»- κραύγαζε «χωρίς δασκάλους και καθηγητές τα σχολεία», κι εμείς κάθε χρόνο μένουμε με την απορία. Πόσοι χρειάζονται για να γεμίσουν τα σχολεία;
ΑπάντησηΔιαγραφή