- Η μείωση του συμβατικού μισθού (δηλαδή του μισθού που έχει ενσωματωθεί στην ατομική σύμβαση του εκπαιδευτικού) προϋποθέτει νέα συμφωνία των μερών, δηλαδή εργοδότη και εργαζομένου, η οποία είναι έγκυρη εφόσον δεν προσκρούει σε διατάξεις αναγκαστικού δικαίου ή στα χρηστά ήθη, σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να γίνει μονομερώς από τον εργοδότη.
- Όλες οι πρόσφατες αλλεπάλληλες νομοθετικές τροποποιήσεις, ΠΥΣ και ΠΝΠ δεν έχουν καταργήσει/τροποποιήσει την ακόλουθη διάταξη του ν.1876/1990 περί Συλλογικών Διαπραγματεύσεων (νόμος που εκδόθηκε κατά ρητά συνταγματική επιταγή και προστασία):
Άρθρο 7
Ισχύς συλλογικής σύμβασης εργασίας.
1. Οι κανονιστικοί όροι της συλλογικής σύμβασης εργασίας έχουν
άμεση και αναγκαστική ισχύ.
2. Οι όροι ατομικών συμβάσεων εργασίας, που αποκλίνουν από τους
κανονιστικούς όρους συλλογικών συμβάσεων εργασίας, είναι
επικρατέστεροι, εφ` όσον παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στους
εργαζόμενους.
Τα παραπάνω αναφέρονται σε απάντηση του εργατολόγου Δημήτρη Περπατάρη, ύστερα από ερώτημα της ΟΙΕΛΕ για την εφαρμογή της εγκυκλίου Φ.18/150576/Δ5/29-11-2012 του Υπουργείου Παιδείας, σχετική με την ένταξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο του δημοσίου (ν.4024/2011), κατά τη γνωμοδότηση 4/2012 του Ν.Σ.Κ., που έκανε δεκτή ο Υπουργός Παιδείας.
Η γνώση του νομικού πλαισίου από όλους τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς είναι προϋπόθεση για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας.
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την απάντηση–γνωμοδότηση του Δημήτρη Περπατάρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.