Οι δραματικές επιπτώσεις του πολυμνημονίου για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς

Η συγκυβέρνηση των προθύμων και των εργοδοτών πετάει, πλέον, κάθε ίχνος αναστολής και προβαίνει σε ένα πρωτοφανές συνταγματικό πραξικόπημα. Χωρίς καν να περιμένει την απόφαση του ΣτΕ για την εγκυρότητα ή μη της εγκυκλίου Αρβανιτόπουλου, χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος με τους κοινωνικούς φορείς (παρά μόνο με τους σχολάρχες) περνάει στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη  Βουλή το περιεχόμενο της κατάπτυστης εγκυκλίου.
Επειδή ενδεχομένως  κάποιοι συνάδελφοι είναι εφησυχασμένοι, είτε από έλλειψη ενημέρωσης, είτε επειδή θεωρούν ότι το κακό δεν θα βρει αυτούς αλλά κάποιους άλλους, είτε, τέλος, επειδή σχολάρχες και διευθυντικά στελέχη των σχολείων τούς υπόσχονται ότι δεν θα τους «αγγίξουν», είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε ορισμένες εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, εάν εφαρμοστεί η συγκεκριμένη ρύθμιση.
Σε περίπτωση μεταφοράς της εποπτείας της ιδιωτικής εκπαίδευσης στο Υπουργείο Εργασίας και όντες, πλέον, ιδιωτικοί υπάλληλοι κι όχι εκπαιδευτικοί, θα αντιμετωπίσουμε τις ακόλουθες δυσμενείς αλλαγές:

• Πλέον οι καταγγελίες σύμβασης θα γίνονται αναιτιολόγητα και μαζικά και καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, με μόνο όριο τα όσα προβλέπονται για τον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα (6 εργαζόμενοι το μήνα για επιχειρήσεις έως 150 απασχολούμενων, το 5% των εργαζόμενων για μεγαλύτερες επιχειρήσεις). Υπενθυμίζουμε ότι Τρόικα και Κυβέρνηση συζητούν την πλήρη απελευθέρωση του ορίου των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Υπολογίζεται ότι ένα ιδιωτικό σχολείο θα μπορέσει να ανανεώσει το σύνολο σχεδόν του προσωπικού του σε λιγότερο από 18 μήνες.
• Ελαχιστοποιείται το ποσό της αποζημίωσης
• Οι καταγγελίες σύμβασης δεν θα ελέγχονται, πλέον, από τα υπηρεσιακά συμβούλια (ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ/ΚΥΣΠΕ/ΚΥΣΔΕ). 
• Όλες οι πτυχές της σχολικής ζωής και της εργασιακής κατάστασης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών παύουν ουσιαστικά να εποπτεύονται από το κράτος. Βαθμοί, εξετάσεις, μισθολογικές καταστάσεις των εκπαιδευτικών, καταγγελίες σύμβασης δεν θα ελέγχονται πια από κανέναν, παρά μόνο από το σχολάρχη, γεγονός που θα προκαλέσει γιγάντωση της ανομίας στα ιδιωτικά σχολεία.
• Καταργούνται όλες οι συμβάσεις εργασίας και αντικαθίστανται από ατομικές. Είναι εύκολα αντιληπτό ότι με την απειλή της απόλυσης οι εργοδότες θα μπορούν κάθε χρόνο να επιβάλουν νέες συμβάσεις με χειρότερους όρους εργασίας.

Όμως δεν θα είναι μόνο αυτές οι επιπτώσεις. Με τη «νέα» μας ιδιότητα, αυτή των ιδιωτικών υπαλλήλων είναι εξαιρετικά πιθανόν στο μέλλον να αντιμετωπίσουμε τους ακόλουθους κινδύνους:

• Η προϋπηρεσία μας στα ιδιωτικά σχολεία να μην αναγνωρίζεται ως εκπαιδευτική προϋπηρεσία, επομένως δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσουμε για να αιτηθούμε διορισμό ως αναπληρωτές, ή για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
• Ενδέχεται να καταργηθούν οι άδειες που ως εκπαιδευτικοί λαμβάνουμε (άδειες μητρότητας, εκπαιδευτικές άδειες κλπ) και περιοριζόμαστε σε όσα προβλέπει το ΙΚΑ.
• Είναι βέβαιη η εκ μέρους των σχολαρχών αμφισβήτηση του μισθολογικού καθεστώτος που ισχύει για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς (ο κατά το νόμο 682/77 προσδιορισμός των ελάχιστων όρων αμοιβής των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με βάση όσα λαμβάνουν οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί), ώστε να πληρωνόμαστε με βάση τον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα (586 ευρώ μικτές αποδοχές).

Δεν χρειάζονται πολλά περισσότερα για να αντιληφθεί κάποιος  την κρισιμότητα της στιγμής για την ιδιωτική εκπαίδευση. Ο καθένας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Όποιος αδρανήσει, εφησυχάσει, αδιαφορήσει, φέρει στο ακέραιο την ευθύνη για όσα θα συμβούν. Όσα κέρδισαν γενιές συναδέλφων με αγώνα και αίμα δεν επιτρέπεται να τα πετάξουμε εμείς σήμερα στον κάλαθο των αχρήστων. Δεν έχουμε το δικαίωμα να εγκαταλείψουμε την ιδιότητά μας ως λειτουργών της εκπαίδευσης, διότι αυτό θα είναι ουσιαστικά το τέλος του ιδιωτικού σχολείου ως παρόχου κοινωνικού αγαθού, ως κέντρου αγωγής και πολιτισμού. Δεν έχουμε το δικαίωμα να προδώσουμε τους συναδέλφους μας, τους μαθητές μας, την κοινωνία που μας παρακολουθεί με αγωνία. Τώρα παίζονται όλα.