(Αναδημοσίευση από την προσωπική σελίδα του προέδρου της ΟΙΕΛΕ)
Το 2012 ήταν το Κολλέγιο που απέλυσε εκδικητικά τη Φώφη Μπουλούτα.
Μερικά χρόνια μετά, όλα δείχνουν πως ελάχιστα άλλαξαν…
Σήμερα είναι η εκπαιδευτικός των Εκπαιδευτηρίων Ζαγοριανάκου που μετά από 5 χρόνια ξεζούμισμα (καθώς εκτός από δασκάλα έκανε μελέτη, συνοδεία στα σχολικά λεωφορεία κ.λπ., κ.λπ. κι όλα αυτά χωρίς αμοιβή), την πέταξαν στο δρόμο εκδικητικά και επαίσχυντα.
Μερικά χρόνια μετά, όλα δείχνουν πως ελάχιστα άλλαξαν…
Σήμερα είναι η εκπαιδευτικός των Εκπαιδευτηρίων Ζαγοριανάκου που μετά από 5 χρόνια ξεζούμισμα (καθώς εκτός από δασκάλα έκανε μελέτη, συνοδεία στα σχολικά λεωφορεία κ.λπ., κ.λπ. κι όλα αυτά χωρίς αμοιβή), την πέταξαν στο δρόμο εκδικητικά και επαίσχυντα.
Εκδικητικά, διότι είχε το «θράσος» να σηκώσει το ανάστημά της και να ζητήσει να της δώσουν τα χρήματα που δούλεψε.
Επαίσχυντα, διότι ήταν τέτοιο το μίσος του κ. Ζαγοριανάκου για την εκπαιδευτικό η οποία τόλμησε να αντισταθεί στο «αφεντικό», που την απέλυσε την τελευταία ημέρα που του έδινε ο νόμος περιθώριο, έτσι ώστε να μην έχει η συνάδελφος τη δυνατότητα να αναζητήσει αλλού δουλειά. Τέτοια αθλιότητα…
Η συνάδελφος έγραψε μια συγκλονιστική επιστολή απευθυνόμενη πάνω απ’ όλα στους μαθητές της, αλλά και σε όλους εμάς. Ο κ. Ζαγοριανάκος με τη φαρισαϊκή συνείδηση θα κοιμηθεί ήσυχος το βράδυ πράττοντας αυτό που οι όμοιοί του κάνουν εδώ και δεκαετίες με ιδιαίτερη χαρά, να βιάζουν τα δικαιώματα αυτών που χύνουν ιδρώτα και αίμα για να απολαμβάνουν αυτοί. Εμείς όμως πρέπει να ακούσουμε τη φωνή της. Και να την κάνουμε δική μας φωνή. Και να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυνατά τον αγώνα ενάντια στην αδικία και στην εργοδοτική αθλιότητα, έναν αγώνα για στοιχειώδη ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα.
Η συγκλονιστική της επιστολή…
«Σήμερα το πρωί έλαβα ένα τηλεφώνημα από το σχολείο όπου για πέντε χρόνια δίδασκα, με το οποίο με ενημέρωσαν ότι “η συνεργασία μας δεν θα συνεχιστεί”.
Ο αντιεπαγγελματισμός των ιδιοκτητών του σχολείου βάλλει μια εκπαιδευτικό που το στήριξε τα πέντε αυτά χρόνια με όλες της τις δυνάμεις.
Μια δασκάλα που για δύο χρόνια υπήρξε παράλληλα και συνοδός του σχολικού λεωφορείου, πρωί-απόγευμα, χωρίς καθόλου απολαβές. Ενώ για τα επόμενα δύο χρόνια συνέχισε να είναι συνοδός και δασκάλα μελέτης με πενιχρή αύξηση του μισθού της.
Η προσφορά της επισφραγίστηκε με την ανακοίνωση της απόλυσής της 31 Αυγούστου, δηλαδή την τελευταία μέρα λήξης της σύμβασης, ώστε να δυσκολευτεί να βρει δουλειά, καθώς όλα τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια έχουν ήδη κάνει τον προγραμματισμό τους για τη νέα σχολική χρονιά.
Ο κύκλος με τα Εκπαιδευτήρια Ζαγοριανάκου κλείνει για εμένα εδώ. Ένας άλλος όμως, πιο υγιής, ανοίγεται μπροστά μου.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη διοίκηση του σχολείου που μου έμαθε να είμαι μόνη μου σε κάθε δύσκολη κατάσταση που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε.
Αλλά θέλω να ευχαριστήσω και τα παιδιά μου για την ανιδιοτελή αγάπη τους όλα αυτά τα χρόνια.
Τους γονείς τους για την αμέριστη στήριξη και την εμπιστοσύνη.
Και τους συναδέλφους που καθένας με βοήθησε με τον τρόπο του.
Η απόλυση μου ήταν εκδικητική γιατί έπραξα αυτό που διδάσκω και στους μαθητές μου: να παλεύουν για ό, τι είναι δίκαιο ανεξάρτητα από το κόστος.
Καλή σχολική χρονιά σε όλους,
Μια περήφανη απολυμένη δασκάλα».
Μια περήφανη απολυμένη δασκάλα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.