ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο δάσκαλος δεν είναι ένας απλός εργαζόμενος. Είναι λειτουργός κοινωνικού αγαθού και φορέας αρχών και αξιών. Η συμβολή του στη διαμόρφωση συνειδήσεων για τους μέλλοντες δημοκρατικούς πολίτες είναι τεράστια. Η ιδεολογική και κοινωνική συμβολή του εκπαιδευτικού είναι αυτή ακριβώς που τον βάζει στο στόχαστρο κυβερνήσεων και ακραίων πολιτικών και θρησκευτικών ομάδων.

OI ΔΙΩΞΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Διαχρονικά ο εκπαιδευτικός σε παγκόσμιο επίπεδο διώκεται. Όχι μόνο, διότι διεκδικεί τα δικαιώματά του μαζί με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα, αλλά κυρίως για το φρόνημα, τις αντιλήψεις και τις δημοκρατικές του πρακτικές. Ακόμη και σήμερα, χιλιάδες εκπαιδευτικοί απειλούνται, τρομοκρατούνται και φυλακίζονται σε κάθε γωνία της γης. Στην Κολομβία από το 2010 δολοφονούνται περίπου 50 εκπαιδευτικοί το χρόνο, οι περισσότεροι εξ αυτών μέλη του συνδικάτου FECODE. Στην Κίνα, στο Μπρουνέι, στην Αιθιοπία και στο Ιράν χιλιάδες εκπαιδευτικοί έχουν συλληφθεί για τις πνευματικές-θρησκευτικές τους αντιλήψεις. Στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν και στη Νιγηρία καταγράφονται σχεδόν καθημερινά τρομοκρατικές επιθέσεις κατά σχολείων και εκπαιδευτικών και πάνω από 10.000 εκπαιδευτικοί έχουν απολυθεί και συλληφθεί στο Νεπάλ.

Δεν καταγράφονται όμως επιθέσεις εναντίον εκπαιδευτικών σε περιοχές του κόσμου με απολυταρχικά καθεστώτα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των ΗΠΑ, όπου εκπαιδευτικοί απειλούνται με διώξεις, διότι διδάσκουν τη δαρβινική θεωρία.

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ ΠΑΛΤΟΥ: Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Με αφορμή το «πραξικόπημα» εναντίον του, ο Ερντογάν και το ανελεύθερο καθεστώς που αυτός εγκατέστησε στην Τουρκία έχουν εξαπολύσει μια άνευ προηγούμενου επίθεση εναντίον των εργαζόμενων και κυρίως των εκπαιδευτικών. Πάνω από 120.000 δημόσιοι υπάλληλοι έχασαν τη δουλειά τους, οι 50.000 εκ των οποίων εκπαιδευτικοί. Περίπου 30.000 από αυτούς φυλακίστηκαν.

Δύο γενναίοι εκπαιδευτικοί, η Nuriye Gülmen και ο Semih Özakça, διαμαρτυρόμενοι για την απόλυσή τους, ξεκίνησαν την αντίσταση κατά των μαζικών απολύσεων και φυλακίσεων των Τούρκων εκπαιδευτικών. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του The Press Project, «στις 9 Νοεμβρίου του 2016, μία γυναίκα με ένα καφέ παλτό, η εκπαιδευτικός Nuriye Gülmen, πήγε μόνη της μπροστά στο Άγαλμα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην πλατεία Γιουκσέλ και κρατώντας ένα πλακάτ που έγραφε πως «Έχασα τη δουλειά μου αδικαιολόγητα και τη θέλω πίσω», κάθισε μπροστά στο μνημείο. Ύστερα, δίπλα της πήγε και κάθισε ένας δάσκαλος, ο Semih Özakça, ζητώντας κι αυτός πίσω τη δουλειά του που έχασε με τις εκκαθαρίσεις».

Η συμβολική αυτή ενέργεια των δύο εκπαιδευτικών γρήγορα βρήκε χιλιάδες μιμητές που «βγήκαν μέσα από το καφέ παλτό της Nuriye». Όπως ήταν φυσικό, το καθεστώς φοβούμενο γενίκευση της αναταραχής συνέλαβε τους δύο εκπαιδευτικούς, οι οποίοι ξεκίνησαν μια ηρωική απεργία πείνας, η οποία διήρκεσε 324 ημέρες, μέχρι την αποφυλάκισή τους.

Το μακρύ χέρι του Ερντογάν, όπως καλά θυμούνται οι συνάδελφοι, έφτασε μέχρι και την Ελλάδα. Στις 5 Οκτωβρίου 2016 το ιδιωτικό μειονοτικό σχολείο «Μουζαφέρ Σαλίχογλου» Ξάνθης κατήγγειλε τη σύμβαση του μαθηματικού Χότσικα Νιχάτ ως «γκιουλενιστή». Στη συνεδρίαση του ΚΥΣΔΕ για την καταγγελία σύμβασης του εκπαιδευτικού κατατέθηκε εκ μέρους του σχολείου αιτιολογικό υπόμνημα που αποτελεί μνημείο σκοταδισμού και μεσαιωνικών αντιλήψεων, ιδίως δε σε χώρο εκπαίδευσης και αγωγής.

Από το έγγραφο αυτό προκύπτει ως μοναδική αιτιολόγηση της απόλυσης ότι ο εκπαιδευτικός δήθεν έχει θρησκευτικές ιδεολογίες και αντιλήψεις που σχετίζονται με παράνομες οργανώσεις οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατικές. Μάλιστα κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου κατατίθεται νέο Υπόμνημα της Ιδιοκτήτριας κ. Σαϊμέ Κιρλί Ντοκμέ κατά του εκπαιδευτικού στο οποίο επικαλείται ως λόγο της καταγγελίας σύμβασης τη διαταραχή εκπαιδευτικού κλίματος λόγω «θρησκευτικών ιδεολογιών και αντιλήψεων που σχετίζονται με παράνομη θρησκευτική οργάνωση». Έκτοτε, ο συνάδελφός μας που για τους αγώνες του εξελέγη Αντιπρόεδρος του ΣΙΕΛΒΕ (του Συλλόγου Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Βόρειας Ελλάδας) συνεχίζει τη μάχη για τη δικαίωσή του έχοντας στο πλευρό του την Ομοσπονδία και ολόκληρο τον κλάδο μας.

ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο όπου εργασιακά δικαιώματα καταλύθηκαν και εργαζόμενοι διώκονται για τις ιδέες και τους αγώνες τους, δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι διώξεις κατά ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Στη σκοτεινή περίοδο 2010-15, όταν με πρόσχημα την τρόικα κυβερνήσεις και ιδιοκτήτες κουρέλιασαν το Σύνταγμα και τους νόμους, δεκάδες ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί απολύθηκαν λόγω της κοινωνικής τους δράσης. Πολλοί από αυτούς όμως αντιστάθηκαν, διεκδίκησαν το δίκιο τους και σήμερα έχουν επιστρέψει στα καθήκοντά τους.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΡΚΗΣ

Κανείς μας δεν τρέφει αυταπάτες. Όσο εξακολουθεί να κυριαρχεί το νεοφιλελεύθερο δόγμα καταπίεσης και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, όλοι οι εργαζόμενοι θα διώκονται. Οι εκπαιδευτικοί όμως για ένα λόγο περισσότερο. Διότι μέσω της δικής τους δουλειάς φυτεύεται στις ψυχές των παιδιών ο σπόρος της αμφισβήτησης και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Μαζί με όλους τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, μαζί με τα 60 εκατομμύρια των εκπαιδευτικών σε όλο τον κόσμο υψώνουμε τη φωνή μας και χαιρετίζουμε τον αγώνα για μια καλύτερη εκπαίδευση, για μια καλύτερη κοινωνία.