Το πρώτο ρήγμα στο Νόμο Κεραμέως με δικαστική απόφαση – Επιστρέφουν σε μεγάλο ιδιωτικό σχολείο της Ανατ. Αττικής μαθητές που εκδιώχθηκαν για οφειλές

Το πρώτο ρήγμα στον άθλιο νόμο Κεραμέως-ΣΙΣ κατάφερε δικαστική απόφαση που επιβάλει την επιστροφή μαθητών οι οποίοι εκδιώχθηκαν από μεγάλο ιδιωτικό σχολείο της Ανατολικής Αττικής.

Πιο συγκεκριμένα, με δύο προσωρινές διαταγές του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το Δικαστήριο επέβαλε στο σχολείο «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΚΩΣΤΕΑ ΓΕΙΤΟΝΑ» (ειρωνεία ότι η απόφαση της δικαιοσύνης αφορά στο σχολείο των «κολλητών» της Υπουργού Παιδείας…) τη συνέχιση της φοίτησης τριών μαθητών, Γ’Γυμνασίου οι δύο και Α’Λυκείου ο τρίτος. Το σχολείο επικαλούμενο οφειλές παλαιότερων ετών αρνήθηκε όχι μόνο να επιτρέψει τη φοίτηση στο μαθητή της Α’Λυκείου, αλλά και να επανεγγράψει τους δύο μαθητές στη Γ’Γυμνασίου, παρά το ότι τα παιδιά συνέχιζαν τη φοίτηση στην ίδια εκπαιδευτική βαθμίδα.

Η υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε ο νομικός σύμβουλος της ΟΙΕΛΕ Γιώργος Μελισσάρης, αποτελεί, όπως προαναφέρθηκε, το πρώτο πλήγμα στο νόμο Κεραμέως, ο οποίος, πέραν των διατάξεων που ισοπεδώνουν την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας από την ιδιωτική εκπαίδευση και κονιορτοποιούν τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών (γεγονός για το οποίο προσφεύγουμε άμεσα στη διοικητική δικαιοσύνη), περιέχει και διατάξεις που δυσχεραίνουν τη συνέχιση της φοίτησης των μαθητών, λόγω οφειλών των γονέων. Θυμίζουμε ότι η νομολογία του Αρείου Πάγου, δέχεται ότι η επιχειρηματική ελευθερία των ιδιοκτητών των σχολείων ουδόλως πλήττεται από την υποχρέωση συνέχισης της φοίτησης των μαθητών, αφού οι ιδιοκτήτες έχουν όλα τα ένδικα μέσα εκείνα, ώστε να επιδιώξουν τη χρηματική ικανοποίησή τους.

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως και σε πολλές άλλες για τις οποίες λάβαμε γνώση από τις αρχές Σεπτεμβρίου και μετά, οι ιδιοκτήτες των σχολείων, ξεχνώντας τη στήριξη των γονέων για όλη την περίοδο των μνημονίων αλλά και της έναρξης της πανδημίας, εκμεταλλευόμενοι το κλείσιμο άλλων εκπαιδευτηρίων και την αύξηση της ζήτησης, πετάνε στο δρόμο τα παιδιά προκαλώντας τους τεράστια ηθικά, παιδαγωγικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά προβλήματα και αντιμετωπίζοντας τους γονείς σαν «στυμμένες λεμονόκουπες». Όχι ότι μας εντυπωσιάζει η ακραία αντικοινωνική συμπεριφορά τους, άλλωστε έχουν δώσει πολλά δείγματα γραφής τα τελευταία χρόνια…

Τουλάχιστον, έχουν απομείνει όρθιοι μέσα στο νεοφιλελεύθερο ζόφο θύλακες δικαιοσύνης και κοινωνικής ευαισθησίας, ώστε οι ισοπεδωτικές αντιλήψεις των «μαγαζατόρων» της γνώσης να μην πλήττουν αθώες παιδικές ψυχές….