Σ.Ι.Ε.Λ.Β.Ε.

Στις 9 Νοεμβρίου δεν απεργούμε μόνο για τα προφανή. Για καλύτερες εργασιακές σχέσεις και για καλύτερους μισθούς, αλλά και για την παιδαγωγική μας αυτονομία και αξιοπρέπεια. Για να μπορούμε να σταθούμε στην τάξη ως λειτουργοί της εκπαίδευσης, ως σωστοί επαγγελματίες και να βαθμολογούμε με βάση την αξία των μαθητών μας κι όχι υπό την αφόρητη πίεση της διοίκησης και των γονέων.

Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την ψήφιση του Νόμου Κεραμέως για την ιδιωτική εκπαίδευση, το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο θυμίζει πολύ περισσότερο επιχείρηση παρά σχολείο. Οι συνέπειες είναι δραματικές για την ποιότητα και για τη διαφάνεια των εκπαιδευτικών διαδικασιών. Οι εκπαιδευτικοί, που πλέον μπορούν να απολυθούν ελεύθερα ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους, ακόμη και την ημέρα της παράδοσης των βαθμών ή μέσα στις ενδοσχολικές εξετάσεις, είναι ευάλωτοι σε πιέσεις και εκβιασμούς.

Είναι κοινό μυστικό στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης ότι πολλά σχολεία, ειδικά στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δίνουν γραμμή για «ευνοϊκή» βαθμολογία των παιδιών. Σε κάποια από αυτά οι πιέσεις είναι διακριτικές, σε κάποια άλλα οι βαθμοί κάτω από 17, ειδικά στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, είναι σπανιότεροι κι από την καρέτα-καρέτα… Σημαντικό ρόλο παίζει το γεγονός ότι ορισμένα σχολεία-«λαθρεπιβάτες» της εκπαίδευσης που «πουλάνε» τίτλους σπουδών σε τιμή ευκαιρίας προσελκύουν πελατεία και έτσι υποχρεώνουν άλλα σχολεία να κάνουν εκπτώσεις …νομιμότητας, ακολουθώντας την ίδια τακτική. Άλλωστε, το διακύβευμα είναι ισχυρό. Το «εικοσάρι» στο απολυτήριο της Γ’ Λυκείου δίνει αυξημένη μοριοδότηση για στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ κι έτσι πολλά παιδιά ιδιωτικών σχολείων «τρυπώνουν» στο δημόσιο. Είναι γνωστή η υπόθεση των παράνομων τίτλων σπουδών στα ιδιωτικά τεχνικά λύκεια προ 15 περίπου ετών, όταν χιλιάδες μαθητές έπαιρναν άριστα απολυτήρια χωρίς καν να παρακολουθούν και τουλάχιστον 2.000 από αυτούς έχουν διοριστεί στη δημόσια Υγεία! (Η υπόθεση αυτή έφτασε μέχρι το ευρωκοινοβούλιο που τιμώρησε παραδειγματικά την Ελλάδα το 2014). Επίσης, πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού έχουν ως προϋπόθεση για να κάνουν δεκτούς μαθητές την καλή βαθμολογία στο απολυτήριο Λυκείου.

Ποιοι είναι τα θύματα της υπόθεσης; Οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων που λειτουργούν με κανόνες και, φυσικά, οι μαθητές των δημόσιων σχολείων που υφίστανται τις συνέπειες της αδιαφάνειας και της ανισότητας. Η ΟΙΕΛΕ τον Ιούλιο του 2019 είχε ζητήσει από το Υπουργείο Παιδείας στατιστικά στοιχεία βαθμολογιών της Γ’ Λυκείου των ιδιωτικών σχολείων. Δεν τα πήραμε ποτέ. Δύο χρόνια μετά, σε μια από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες που έχει λάβει το εργατικό κίνημα της χώρας, η Πρωτοβουλία για την Παιδεία της ΟΙΕΛΕ και 45 Εργατικών Κέντρων απηύθυνε αίτημα για συνάντηση προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ζήτησε από την Υπουργό Παιδείας να διεξάγονται οι εξετάσεις των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων υπό δημόσιο έλεγχο (τουλάχιστον για όσο διάστημα διαρκεί η απορρύθμιση στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης και οι ελεύθερες απολύσεις…). Δυστυχώς, η φωνή περίπου μισού εκατομμυρίου εργαζόμενων και η έκδηλη αγωνία της κοινωνίας για συνθήκες ισονομίας και διαφάνειας στο χώρο της εκπαίδευσης δεν συγκίνησε ούτε την Πρόεδρο ούτε την κ. Κεραμέως. Μάλλον κάποια παιδιά δεν δικαιούνται να ονειρεύονται…

Ζητούμε να αρθεί η δυνατότητα των ιδιοκτητών να απολύουν ελεύθερα, ιδίως κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους, χωρίς σπουδαίο λόγο και προδικαστικό έλεγχο έναν εκπαιδευτικό. Έτσι θα υπάρχει μεγαλύτερη αντίσταση στην πίεση ιδιοκτητών και γονέων για παραποίηση βαθμολογιών και ενδοσχολικών εξετάσεων. Ζητούμε, μέχρι να αποκατασταθούν συνθήκες δικαιοσύνης και ομαλότητας στην ιδιωτική εκπαίδευση, τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων να εξετάζονται υπό δημόσιο έλεγχο, όπως συνέβαινε πριν το 2000.

Στις 9 Νοεμβρίου απεργούμε για να μπορούμε να διδάσκουμε με αξιοπρέπεια…

Αποφασιστική ήταν η απάντηση της Διεύθυνσης Ιδιωτικής Εκπαίδευσης στην παρανομία των Εκπαιδευτηρίων Μπακογιάννη στη Λάρισα που υποχρέωνε τους εκπαιδευτικούς να πραγματοποιήσουν μαθήματα σε παιδιά Β’ και Γ’ Λυκείου εν μέσω θέρους και, φυσικά, χωρίς αμοιβή (μάλιστα ο νόμιμος εκπρόσωπος των σχολείων δήλωσε στα τοπικά ΜΜΕ ότι όλα ήταν …νόμιμα!). Η ΟΙΕΛΕ είχε πληροφορηθεί για το ζήτημα από επιστολή γονέων δημόσιων σχολείων και είχε κοινοποιήσει την καταγγελία στις αρμόδιες αρχές που, δυστυχώς, μέχρι σήμερα επί της ουσίας κωφεύουν…

Η Αυτοτελής Δ/νση Ιδιωτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας δικαιώνει απολύτως την Ομοσπονδία μας σχετικά με το ότι κάθε πρόσθετη δραστηριότητα, εκτός διδακτικού ωραρίου (αλλά και εκτός διδακτικού έτους, εν προκειμένω!) πρέπει να καθορίζεται με όρους τήρησης της κοινής εργατικής νομοθεσίας, δηλαδή με τη σύναψη σύμβασης εξαρτημένης εργασίας (ορισμένου ή αορίστου χρόνου), μη συνδεόμενη με το διοριστήριο του εκπαιδευτικού και, φυσικά, αμειβόμενη με επιπλέον αποδοχές!

Συγκεκριμένα η Αυτοτελής Δ/νση Ιδιωτικής Εκπαίδευση σε σχετικό έγγραφο που κοινοποιείται και στην Ομοσπονδία μας, αναφέρει ότι «Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν. 682/1977 όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.1 του άρθρου 3 του ν. 4713/2020 (ΦΕΚ 147/ τ.Α/29-7-2020) ‘Οι δραστηριότητες και δράσεις αυτές διοργανώνονται από το ιδιωτικό σχολείο πέραν του διδακτικού ωραρίου ή και των διδακτικών ημερών, εφόσον εξασφαλίζεται η κατά νόμον απασχόληση και αμοιβή του προσωπικού, τηρουμένων και των διατάξεων περί χρονικών ορίων της εργασίας, σύμφωνα με την οικεία εργατική νομοθεσία».

Η υπόμνηση αυτή του Υπουργείου Παιδείας προς τη Δ/νση Δ.Ε. Εκπαίδευσης Λάρισας, είναι ιδιαίτερα σημαντική, προβάλει δε κατά τρόπο απόλυτο τις υποχρεώσεις του εργοδότη, ο οποίος, όταν θέλει να απασχολήσει εκτός διδακτικού ωραρίου ή ημερών τους εκπαιδευτικούς οφείλει να συνάψει μαζί τους ξεχωριστή σύμβαση εξαρτημένης εργασίας (εκτός διοριστηρίου). Για το λόγο αυτό άλλωστε υπάρχει και η ρητή πρόβλεψη για δυνατότητα απασχόλησης εκπαιδευτικών που δεν ανήκουν στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα. Είναι σημαντικό να υπενθυμιστεί το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι εκπαιδευτικοί το καλοκαίρι βρίσκονται σε «διακοπές εργασίας», επομένως για να απασχοληθούν σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα απαιτείται η σύναψη χωριστής σύμβασης εργασίας που θα προβλέπει συγκεκριμένη αμοιβή.

Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, η αρμόδια Δ/νση Δ.Ε. Λάρισας έχει απλώς αρκεστεί στη διαπίστωση της πραγματοποίησης των μαθημάτων και σε σχετικά ερωτήματα προς το ΥΠΑΙΘ, ενώ, όπως τουλάχιστον γνωρίζουμε, δεν έχει εκκινήσει ως όφειλε, τις προβλεπόμενες πειθαρχικές διαδικασίες. Αντιστοίχως, η τοπική υπηρεσία της Επιθεώρησης Εργασίας που διενήργησε τον σχετικό έλεγχο θεώρησε, απολύτως λανθασμένα, ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν αορίστου χρόνου συμβάσεις, άρα μπορούν να δουλεύουν καθ’ όλη τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους, παραβλέποντας (σκόπιμα;) το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί το καλοκαίρι βρίσκονται σε διακοπές εργασίας!

Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στην εντατικοποίηση της εργασίας, στην υπερωριακή απασχόληση, στην απλήρωτη παροχή των υπηρεσιών μας, δηλ. στην παραβίαση της οικείας νομοθεσίας. Σε αντίθετη περίπτωση και εφόσον το πρόβλημα πολλαπλασιαστεί και διαιωνιστεί, στο όνομα της πρόσκαιρης κερδοφορίας κάποιων επιτήδειων σχολαρχών, θα προξενήσει ανεπανόρθωτη υποβάθμιση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών, ζημία στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς αλλά και, κυρίως, στους ίδιους τους μαθητές.

Αναμένουμε τον πλήρη έλεγχο της υπόθεσης και την επιβολή των ανάλογων κυρώσεων, όπου αυτό επιβάλλεται, από τη Διεύθυνση Δ.Ε. Λάρισας και την τοπική υπηρεσία του ΣΕΠΕ.  

Η παραβίαση της εκπαιδευτικής νομοθεσίας και η εργασιακή εξουθένωση των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια χτυπά πλέον κόκκινο, όπως μας καταγγέλλουν συνάδελφοι σε πολλά σχολεία.

Σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη χώρα οι αρχές της πολιτείας και τα διευθυντικά στελέχη της εκπαίδευσης θα επενέβαιναν, ώστε η νομιμότητα να αποκατασταθεί. Στην Ελλάδα της απόλυτης απορρύθμισης, όμως, κανονικότητα είναι η παρανομία. Η “υποχρέωση” του εκπαιδευτικού να κάθεται στο σχολείο μέχρι το απόγευμα για να παρέχει δράσεις, να κάνει συγκεντρώσεις γονέων το βράδυ, να συμμετέχει σε συλλόγους εκπαιδευτικών μετά τη λήξη του ωραρίου, να εργάζεται σε open days, Bazaars, γενικές εκδηλώσεις εκτός εργάσιμων ημερών, να γράφει συγγράμματα, να φτιάχνει διαδικτυακές πλατφόρμες κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. χωρίς να αμείβεται, θεωρείται κάτι “φυσικό”. Η στάση κάποιων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης αλλά και ορισμένων συναδέλφων Διευθυντών ιδιωτικών σχολικών μονάδων απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα είναι εξοργιστική. Οι μεν καλύπτουν με κάθε τρόπο τις παρανομίες των ιδιοκτητών, οι δε εκδίδουν “ημερήσιες διαταγές” κατ’ εντολήν του εργοδότη τους.

Πλέον, όμως, δεν πάει άλλο. Η ΟΙΕΛΕ σε συνεργασία με το νομικό της επιτελείο θα εργαστεί το επόμενο διάστημα, ώστε να προστατευθούν τα στοιχειώδη δικαιώματα των συναδέλφων μας από παραβατικές ενέργειες σχολείων και από την απροθυμία ή εσκεμμένη αδράνεια αντιμετώπισής τους τους από τις αρμόδιες εποπτικές αρχές. Ήδη προετοιμάζεται μηνυτήρια αναφορά της Ομοσπονδίας για παράβαση καθήκοντος κατά στελεχών Διεύθυνσης Εκπαίδευσης στη Βόρεια Ελλάδα που, αν και είχαν συγκεκριμένες καταγγελίες για παρανομίες ιδιωτικού σχολείου, όχι μόνο επέλεξαν να μην τις εξετάσουν, αλλά μας ενημέρωσαν πως πείσθηκαν μετά από …τηλεφωνική επικοινωνία με τον ιδιοκτήτη πως “όλα είναι καλά”. Μάλιστα απολύτως προκλητικά μας κάλεσαν να μην τους ενοχλούμε με καταγγελίες και να μην συκοφαντούμε το σχολείο, παίζοντας ουσιαστικά το ρόλο του υπεύθυνου τύπου του! (Για την υπόθεση αυτή θα εκδοθεί Δελτίο Τύπου την επόμενη εβδομάδα).

Απευθύνουμε, τέλος, έκκληση στους συναδέλφους μας Διευθυντές των ιδιωτικών σχολείων. Αντιλαμβανόμαστε ότι βρίσκονται υπό πιέσεις σε καθημερινό επίπεδο. Όμως ο ρόλος τους δεν είναι η τυφλή υπακοή στα κελεύσματα του ιδιοκτήτη, αλλά η πιστή τήρηση της εκπαιδευτικής νομοθεσίας. Ο στόχος μας είναι να βοηθήσουμε όλους τους εμπλεκόμενους για ομαλές και αρμονικές σχέσεις μέσα στα ιδιωτικά σχολεία, δεν θα διστάσουμε όμως να διεκδικήσουμε με κάθε πρόσφορο μέσο την προστασία των συναδέλφων μας από την υπερεντατικοποίηση της εργασίας τους και από την άγρια εκμετάλλευση.

Θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα…

Το ΔΣ της ΟΙΕΛΕ ομόφωνα πήρε την απόφαση της συμμετοχής στην απεργιακή κινητοποίηση των συνδικάτων στις 9 Νοεμβρίου. Καλούμε κάθε συναδέλφισσα και συνάδελφο, αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες και το φόβο που επικρατεί, να συμμετέχει στην απεργιακή κινητοποίηση για να αλλάξουμε, επιτέλους, τη φορά των πραγμάτων στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης που δυστυχώς έχει καταστεί τόπος άγριας εργασιακής εκμετάλλευσης.

Γιατί απεργούμε;

• Την ώρα που η ακρίβεια καλπάζει και το κόστος ζωής πλήττει τα νοικοκυριά, οι μισθοί των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία παραμένουν καθηλωμένοι, σε μια περίοδο μάλιστα που τα κέρδη των ιδιωτικών σχολείων αυξάνονται κάθε χρόνο, λόγω της εκρηκτικής αύξησης των εγγραφών. Τα δε ωρομίσθια των εκπαιδευτικών σε Φροντιστήρια, σε Κέντρα Ξένων Γλωσσών και σε ΙΕΚ είναι δραματικά χαμηλά, καθιστώντας τους το πιο φτωχά αμειβόμενο επιστημονικό προσωπικό στην Ε.Ε., με την εξαίρεση ίσως της Βουλγαρίας.

Ζητούμε επαναφορά των μισθών στα προ 2012 επίπεδα και αποκατάσταση των Δώρων Χριστουγέννων/Πάσχα και του επιδόματος αδείας στους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων, όχι μόνο για να αντιμετωπιστεί η θύελλα της ακρίβειας, αλλά και για να υπάρξει δίκαιη κατανομή των κερδών των ιδιωτικών σχολείων, κέρδη που έχουν προέλθει από τη σκληρή εργασία μας.

Ζητούμε αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και γενναία αύξηση αποδοχών για τους εκπαιδευτικούς σε Φροντιστήρια, Κέντρα Ξένων Γλωσσών και ιδιωτικά ΙΕΚ που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της εξαθλίωσης σε ένα χώρο-πρωταθλητή αδήλωτης εργασίας και φοροδιαφυγής.

• Η σταθερότητα στις εργασιακές σχέσεις αποτελεί κανόνα επιτυχίας για κάθε παιδαγωγικό οργανισμό. Στο χώρο της ελληνικής ιδιωτικής εκπαίδευσης αντιθέτως επικρατεί μεγάλη εργασιακή ανασφάλεια. Ελεύθερες, χωρίς καμιά εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας απολύσεις στα ιδιωτικά σχολεία, ορισμένου χρόνου συμβάσεις σε Φροντιστήρια και σε ΚΞΓ με τους συναδέλφους να δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα, ώστε τους να μπουν στο ταμείο ανεργίας το καλοκαίρι, άθλιες συνθήκες εργασίας στα ΙΕΚ, συγκροτούν ένα ζοφερό τοπίο.
• Ενώ οι αμοιβές μας είναι καθηλωμένες σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, ο όγκος εργασίας αυξάνει σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να δοκιμάζονται οι ανθρώπινες αντοχές μας. Το φαινόμενο της ακραίας εργασιακής εκμετάλλευσης είναι πολύ έντονο πια στα ιδιωτικά σχολεία, όπου συχνά ζητείται η διπλή δουλειά (παράλληλα προγράμματα, συγγραφή εγχειριδίων, εργασία στα social media) χωρίς κανένα οικονομικό και ηθικό κίνητρο. Επιπλέον, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί υποχρεώνονται παράνομα σε αμισθί εργασία σε απογευματινές δράσεις, καλοκαίρια, Σαββατοκύριακα, αργίες και διακοπές. Όπως έδειξε και η έρευνά μας για το εντεινόμενο φαινόμενο της Μεγάλης Παραίτησης από τα ιδιωτικά σχολεία, το 85% των ιδιωτικών εκπαιδευτικών δεν πληρώνονται για πρόσθετες υπηρεσίες που παρέχουν. Η κατάσταση ειδικά στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία είναι δραματική με τους εκπαιδευτικούς να απασχολούνται μέχρι και 12 ώρες την ημέρα, με παράνομες αποδοχές, με αδιανόητη εκμετάλλευση, bullying και mobbing από τους εργοδότες τους. Στα Φροντιστήρια, στα Κ.Ξ.Γ, και στα ιδιωτικά ΙΕΚ, η αδήλωτη και υποδηλωμένη εργασία φθάνει σχεδόν στο επίπεδο του 45%, αριθμός ρεκόρ για ευρωπαϊκή χώρα.
• Για να αποκατασταθούν στοιχειωδώς σταθερές και ανθρώπινες σχέσεις εργασίας και για να προστατευθεί το κοινωνικό αγαθό της Παιδείας, απαιτείται η ψήφιση ενός νέου, κοινωνικά δίκαιου νόμου για το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης μετά από κοινωνικό διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους. Πολιτεία, εργαζόμενους, εργοδότες, γονείς ιδιωτικών αλλά και δημόσιων σχολείων, κόμματα και επιστημονικούς φορείς.

Δείτε εδώ το αναλυτικό πλαίσιο των αιτημάτων της ΟΙΕΛΕ για την απεργία της 9 Νοεμβρίου.

Με αφορμή τη νέα (!) δικαστική δίωξη του ΥΠΑΙΘ κατά των απεργών δημόσιων εκπαιδευτικών και τον ευρύτερο διάλογο για τους μέντορες και τους συντονιστές στα δημόσια σχολεία, οφείλουμε να καταθέσουμε τις ακόλουθες απόψεις.

Οι θεσμοί του μέντορα και του ενδοσχολικού συντονιστή που ξεκινούν φέτος στα δημόσια σχολεία αποτελούν πάγιο αίτημα των ευρωπαϊκών συνδικάτων της εκπαίδευσης. Η εμπειρία της μακρόχρονης εφαρμογής τους στην ιδιωτική εκπαίδευση έχει αποδείξει ότι, αν χρησιμοποιηθούν ορθά κι όχι ως εξουσιαστικός μηχανισμός της διοίκησης, ενισχύουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Ο μέντορας που λειτουργεί παιδαγωγικά και όχι πατερναλιστικά, βοηθά στην ομαλή ενσωμάτωση του νέου εκπαιδευτικού. Ο ενδοσχολικός συντονιστής κλάδου/τάξεων από τη μεριά του, αν λειτουργεί σε συνεργασία με το σύλλογο διδασκόντων, ενισχύει την συνοχή της σχολικής μονάδας, καλλιεργεί το πνεύμα συνεργατικότητας και βοηθά στη δημοκρατική αποτίμηση της  εκπαιδευτικής διαδικασίας. Και οι δύο ρόλοι είναι, ωστόσο, εξαιρετικά απαιτητικοί. Απαιτούν προετοιμασία και χρόνο. Η ηθική και, κυρίως, η οικονομική κινητροδότηση είναι απαραίτητη, ώστε να υπάρξει προθυμία για τη συμμετοχή των συναδέλφων.

Ποια είναι η «παροχή» του Υπουργείου Παιδείας; Μισό μόριο το χρόνο, που για τη συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για διοικητική ανέλιξη, δεν έχει απολύτως καμιά χρησιμότητα. Η κενή νοήματος «μοριοδότηση», σε συνδυασμό με τον υποχρεωτικό ορισμό μέντορα και συντονιστή από το Διευθυντή της σχολικής μονάδας και την έλλειψη οικονομικών κινήτρων, έχει προκαλέσει δυσφορία σε μεγάλο τμήμα των εκπαιδευτικών.

Η ΟΙΕΛΕ έχει επισημάνει, για το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, το μέγα πρόβλημα της μη καταβολής πρόσθετων αμοιβών για πολλαπλά καθήκοντα στο πλαίσιο του διδακτικού ωραρίου (διπλά προγράμματα τύπου pyp, myp, μαθήματα CLIL, συντονισμοί, ηλεκτρονικές πλατφόρμες κ.λπ.). Σε συνδυασμό με την βαριά γραφειοκρατία της ενδοσχολικής αξιολόγησης προστίθεται ένα τεράστιο φορτίο στους ώμους των εκπαιδευτικών.

Οι προτάσεις μας:

• Δημόσιος διάλογος για τους θεσμούς του μέντορα και του ενδοσχολικού συντονιστή, κι όχι διώξεις. Η εκπαίδευση χρειάζεται συναινέσεις και διαβούλευση. Η ΟΙΕΛΕ είναι πρόθυμη να καταθέσει απόψεις για τον τρόπο λειτουργίας των θεσμών αυτών, βασισμένες στη μακρόχρονη εμπειρία μας.
• Οικονομικά κίνητρα. Πέραν της αύξησης μισθών και της επαναφοράς 13ου και 14ου μισθού που αποτελούν αναγκαιότητα για όλους τους εκπαιδευτικούς, θα πρέπει να χορηγηθεί επίδομα θέσης για τους εκπαιδευτικούς που θα επιλέγονται για τους συγκεκριμένους ρόλους
• Τρόπος επιλογής. Η ΟΙΕΛΕ αντιτίθεται στη μονοκρατορία του Διευθυντή της σχολικής μονάδας, η οποία έχει αποδειχθεί επιβλαβής όπου εφαρμόστηκε (βλέπε Βρετανία). Αντιθέτως, θεωρούμε πως το σχολείο θα πρέπει να λαμβάνει αποφάσεις μέσω των συλλογικών του οργάνων, δηλ. του συλλόγου διδασκόντων.

Με τις προϋποθέσεις αυτές θεωρούμε πως οι θεσμοί του μέντορα και του ενδοσχολικού συντονιστή μπορούν να γίνουν ελκυστικοί και να αρθούν οι δικαιολογημένες επιφυλάξεις των εκπαιδευτικών που αντιμετωπίζουν κάθε πρόταση του Υπουργείου Παιδείας με καχυποψία.