Οι θέσεις ευθύνης στην εκπαίδευση πρέπει να συνοδεύονται από οικονομικά κίνητρα και η εφαρμογή των νομοθετημάτων να γίνεται μέσω διαλόγου κι όχι διώξεων!

Με αφορμή τη νέα (!) δικαστική δίωξη του ΥΠΑΙΘ κατά των απεργών δημόσιων εκπαιδευτικών και τον ευρύτερο διάλογο για τους μέντορες και τους συντονιστές στα δημόσια σχολεία, οφείλουμε να καταθέσουμε τις ακόλουθες απόψεις.

Οι θεσμοί του μέντορα και του ενδοσχολικού συντονιστή που ξεκινούν φέτος στα δημόσια σχολεία αποτελούν πάγιο αίτημα των ευρωπαϊκών συνδικάτων της εκπαίδευσης. Η εμπειρία της μακρόχρονης εφαρμογής τους στην ιδιωτική εκπαίδευση έχει αποδείξει ότι, αν χρησιμοποιηθούν ορθά κι όχι ως εξουσιαστικός μηχανισμός της διοίκησης, ενισχύουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Ο μέντορας που λειτουργεί παιδαγωγικά και όχι πατερναλιστικά, βοηθά στην ομαλή ενσωμάτωση του νέου εκπαιδευτικού. Ο ενδοσχολικός συντονιστής κλάδου/τάξεων από τη μεριά του, αν λειτουργεί σε συνεργασία με το σύλλογο διδασκόντων, ενισχύει την συνοχή της σχολικής μονάδας, καλλιεργεί το πνεύμα συνεργατικότητας και βοηθά στη δημοκρατική αποτίμηση της  εκπαιδευτικής διαδικασίας. Και οι δύο ρόλοι είναι, ωστόσο, εξαιρετικά απαιτητικοί. Απαιτούν προετοιμασία και χρόνο. Η ηθική και, κυρίως, η οικονομική κινητροδότηση είναι απαραίτητη, ώστε να υπάρξει προθυμία για τη συμμετοχή των συναδέλφων.

Ποια είναι η «παροχή» του Υπουργείου Παιδείας; Μισό μόριο το χρόνο, που για τη συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για διοικητική ανέλιξη, δεν έχει απολύτως καμιά χρησιμότητα. Η κενή νοήματος «μοριοδότηση», σε συνδυασμό με τον υποχρεωτικό ορισμό μέντορα και συντονιστή από το Διευθυντή της σχολικής μονάδας και την έλλειψη οικονομικών κινήτρων, έχει προκαλέσει δυσφορία σε μεγάλο τμήμα των εκπαιδευτικών.

Η ΟΙΕΛΕ έχει επισημάνει, για το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, το μέγα πρόβλημα της μη καταβολής πρόσθετων αμοιβών για πολλαπλά καθήκοντα στο πλαίσιο του διδακτικού ωραρίου (διπλά προγράμματα τύπου pyp, myp, μαθήματα CLIL, συντονισμοί, ηλεκτρονικές πλατφόρμες κ.λπ.). Σε συνδυασμό με την βαριά γραφειοκρατία της ενδοσχολικής αξιολόγησης προστίθεται ένα τεράστιο φορτίο στους ώμους των εκπαιδευτικών.

Οι προτάσεις μας:

• Δημόσιος διάλογος για τους θεσμούς του μέντορα και του ενδοσχολικού συντονιστή, κι όχι διώξεις. Η εκπαίδευση χρειάζεται συναινέσεις και διαβούλευση. Η ΟΙΕΛΕ είναι πρόθυμη να καταθέσει απόψεις για τον τρόπο λειτουργίας των θεσμών αυτών, βασισμένες στη μακρόχρονη εμπειρία μας.
• Οικονομικά κίνητρα. Πέραν της αύξησης μισθών και της επαναφοράς 13ου και 14ου μισθού που αποτελούν αναγκαιότητα για όλους τους εκπαιδευτικούς, θα πρέπει να χορηγηθεί επίδομα θέσης για τους εκπαιδευτικούς που θα επιλέγονται για τους συγκεκριμένους ρόλους
• Τρόπος επιλογής. Η ΟΙΕΛΕ αντιτίθεται στη μονοκρατορία του Διευθυντή της σχολικής μονάδας, η οποία έχει αποδειχθεί επιβλαβής όπου εφαρμόστηκε (βλέπε Βρετανία). Αντιθέτως, θεωρούμε πως το σχολείο θα πρέπει να λαμβάνει αποφάσεις μέσω των συλλογικών του οργάνων, δηλ. του συλλόγου διδασκόντων.

Με τις προϋποθέσεις αυτές θεωρούμε πως οι θεσμοί του μέντορα και του ενδοσχολικού συντονιστή μπορούν να γίνουν ελκυστικοί και να αρθούν οι δικαιολογημένες επιφυλάξεις των εκπαιδευτικών που αντιμετωπίζουν κάθε πρόταση του Υπουργείου Παιδείας με καχυποψία.