Η ΟΙΕΛΕ και ο ΣΙΕΛΒΕ συμμετέχουμε
στην Γενική Απεργία των συνδικάτων την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου με
κύρια αιτήματα την επαναφορά
του καθεστώτος των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τις αυξήσεις στους μισθούς μας,
την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, την επιστροφή της αξιοπρέπειας στις συνθήκες
εργασίας, την κατάργηση των ελεύθερων και αναιτιολόγητων απολύσεων.
Για ποιο λόγο, όμως, η κυβέρνηση,
αν και δηλώνει «φιλελεύθερη», δεν επιθυμεί την αποκατάσταση ελεύθερων
συλλογικών διαπραγματεύσεων και κρατά τη δυνατότητα προσδιορισμού του μισθού
για τον εαυτό της; Το προσχηματικό επιχείρημα είναι πως με την ατομική σύμβαση
εργοδότης και εργαζόμενος, ελεύθερα και «επί ίσοις όροις», διαπραγματεύονται
μια σύμβαση.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι εντελώς
διαφορετική. Καταρχάς, η
συλλογική σύμβαση προβλέπει τα κατώτατα όρια των αμοιβών, για να αποφεύγεται η
εξαθλίωση. Η ύπαρξη συλλογικής σύμβασης δεν απαγορεύει στον εργοδότη να
δώσει περισσότερα ως αποτέλεσμα ατομικής συμφωνίας.
Κατά δεύτερον, τα ανώτατα
δικαστήρια στη χώρα μας απορρίπτουν
τον ισχυρισμό των «φιλελεύθερων» πως εργοδότης και εργαζόμενος μπορούν να
διαπραγματευτούν «επί ίσοις όροις». Ο Άρειος Πάγος σε πολύ πρόσφατη
απόφασή του (υπ. αριθμόν 8320/2024, Β’ Τμήμα) δέχεται ότι «η ατομική
σύμβαση ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο είναι ετεροβαρής, πάντα υπέρ
του ισχυρότερου».
Είναι ξεκάθαρο, επομένως, ότι η κυβέρνηση
θέλει να προστατεύσει τους πολιτικούς της συνοδοιπόρους, τους εργοδότες. Πλήθος ερευνών
σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνει ότι οι εργαζόμενοι που καλύπτονται από συλλογικές
συμβάσεις έχουν
κατά 20% υψηλότερες αμοιβές από αυτούς που συνάπτουν απλές, ατομικές συμβάσεις.
Υπάρχει η δυνατότητα σύναψης ΣΣΕ
σήμερα; Με τον αντεργατικό Νόμο Χατζηδάκη, αν αποχωρήσει η εργοδοτική πλευρά
και για να προτείνει σύμβαση ο ΟΜΕΔ (ο δημόσιος φορέας που παρεμβαίνει στη
διαπραγμάτευση και προτείνει σύμβαση, αν οι δύο πλευρές δεν τα «βρουν»), θα
πρέπει ο κλάδος της οικονομίας που υπογράφεται η σύμβαση να έχει ισχυρό
αντίκτυπο στο Α.Ε.Π. της χώρας (άρα με
το υπάρχον νομοθετικό καθεστώς η
δυνατότητα σύναψης ΣΣΕ είναι σχεδόν αδύνατη για τους περισσότερους κλάδους,
φυσικά και για την εκπαίδευση).
«Δεν αντέχουμε
άλλο» – Γενναίες αυξήσεις και
επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στους
εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων!
«Δεν αντέχουμε
άλλο». Αυτή
είναι η επωδός κάθε εργαζόμενου. Η ακρίβεια τσακίζει τα εισοδήματα και
εξαερώνει τις αναιμικές αυξήσεις που έλαβαν δημόσιοι και ιδιωτικοί
εκπαιδευτικοί από τις αρχές του χρόνου. Τα στοιχεία της ενδιάμεσης έκθεσης του
ΙΝΕ-ΓΣΕΕ είναι χαρακτηριστικά:
·
Την τριετία 2020-2023 καταγράφηκε ιδιαίτερα υψηλός πληθωρισμός που
τροφοδοτήθηκε από την αύξηση των τιμών από 25% μέχρι και 85% σε είδη πρώτης
ανάγκης.
·
Οι δραματικές αυξήσεις στα καταναλωτικά προϊόντα χτύπησαν κατά
κύριο λόγο τα μικρά και μεσαία νοικοκυριά, στα οποία
ανήκουν οι συνάδελφοί μας. Δεν αντέχουμε άλλο. Αυτή είναι η
επωδός κάθε ιδιωτικού εκπαιδευτικού. Όχι μόνο επειδή ο μισθός τους δεν φτάνει
για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες των οικογενειών τους. Αλλά επειδή οι
συνθήκες εργασίας τους είναι οι χειρότερες από το 1977 και μετά, όταν
ψηφίστηκε μετά από αγώνες ο νόμος 682/77.
Πώς να αντέξουν οι συνάδελφοί μας,
όταν:
·
Τα φαινόμενα ενδοσχολικής βίας και το γονεϊκό bullying οξύνονται;
·
Ο φόρτος εργασίας με τα παράλληλα προγράμματα, τις εξτρά
υποχρεώσεις, τον απίστευτο όγκο γραφειοκρατίας έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 15 χρόνια χωρίς καμιά
ουσιαστική οικονομική αύξηση;
·
Η απλήρωτη εργασία απογεύματα, Σαββατοκύριακα, αργίες και
διακοπές αποτελούν την σκληρή πραγματικότητα σε πολλές μονάδες
ιδιωτικής εκπαίδευσης;
·
Ακόμη και εξόφθαλμες περιπτώσεις παραβίασης της
εκπαιδευτικής και της εργατικής νομοθεσίας εις βάρος συναδέλφων μας κουκουλώνονται
από τις αρμόδιες εποπτικές αρχές;
·
Τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία έχουν μεταβληθεί σε Κρανίου Τόπο
για τους συναδέλφους μαςπου εργάζονται 10-12 ώρες την ημέρα, κυρίως κάνοντας
εργασίες εκτός διδακτικών καθηκόντων, λαμβάνοντας σπάνια το νόμιμο μισθό;
·
Το νομοθετικό πλαίσιο για τα ιδιωτικά σχολεία δεν διασφαλίζει
ούτε την στοιχειώδη παιδαγωγική αυτονομία των εκπαιδευτικών ούτε το δημόσιο
αγαθό της εκπαίδευσης που αυτά παρέχουν κατά παραχώρηση του Συντάγματος;
Ενώνουμε, λοιπόν, τις φωνές μας με
τον κόσμο της εργασίας και ζητούμε επαναφορά του καθεστώτος των συλλογικών
διαπραγματεύσεων εδώ και τώρα! Ζητούμε γενναίες αυξήσεις και επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού! Οι εκπαιδευτικοί
πρέπει να εργάζονται με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και αμοιβής, πρέπει να
μπαίνουν στις τάξεις τους με το κεφάλι ψηλά κι όχι εξαθλιωμένοι και
ταπεινωμένοι.
Όλες και όλοι
συμμετέχουμε στην μεγάλη Γενική Απεργία των συνδικάτων της 20ης Νοέμβρη